Wijziging van het Besluit omgevingsrecht inzake permanente bewoning van recreatiewoningen

Reactie

Vraag1

Graag zou ik pleiten voor een landelijk beleid ipv gemeentelijk beleid om permanent wonen in een recreatiewoning te legaliseren middels een object gebonden woonvergunning (mits recreatiewoning voldoet aan bouwbesluit).
Het huidige wetsvoorstel, waarbij het beleid per gemeente mag worden bepaald, zal niets veranderen aan het beleid van díe gemeenten die vandaag de dag streng handhaven, dwangsommen uitschrijven, en niet open staan voor legalisering/woonvergunningen.
Mijn recreatiewoning staat in gemeente Zuidplas, en deze gemeente staat geenszins open voor legalisering of verstrekken van woonvergunningen. Jarenlang werd bewoning gedoogd, maar sinds fusie van verschillende gemeenten wordt er streng gehandhaafd op illegale bewoning, zijn er vele dwangsommen uitgeschreven, lopen er meerdere rechtzaken, en wordt er veel (publiekelijk) geld gespendeerd aan deze handhaving. Met enkel als argumentatie: “het mag niet, dus we handhaven” (zie ook BNNVARA 'Opstandelingen' 11 juni 2020). Voor eigenaren wordt geen duidelijkheid verschaft, immers je mag wel 365 dagen recreëren in je eigen woning, maar je mag er niet wonen. Op het park zijn woningen met objectgebonden woonvergunning (dat behouden blijft bij verkoop), woningen met persoonsgebonden woonvergunning (gaat verloren bij verkoop), en woningen zonder woonvergunning welke streng gehandhaafd worden. Waarom wil de gemeente het beleid niet gelijk trekken maar voet bij stuk houden en niet overgaan tot het verlenen van woonvergunningen?
Met het huidige wetsvoorstel zal ik zeker geen woonvergunning aanvragen, aangezien ik verwacht dat gemeente Zuidplas de vergunning zal weigeren te verlenen, en mij zelfs zal gaan handhaven.
Daarom pleit ik voor een meer dwingend, landelijk beleid waarmee de willekeur en verschillend beleid tussen gemeenten wordt voorkomen, en waarmee de kans en het recht op een woonvergunning voor een recreatiewoning voor iedere Nederlander gelijk is. En waarmee het recht om te wonen in je eigen recreatiewoning ook gelijk getrokken wordt met het beleid in vele andere Europese landen. Het is toch te gek voor woorden dat je in Nederland niet mag wonen in je eigen woning, op je eigen grond, en dat je verplicht wordt een tweede woonadres te hebben, die er in veel gevallen niet is vanwege woningtekort of waarmee je je anderen belemmert een woning te krijgen.