Toeristische verhuur van woonruimte

Reactie

Vraag1

De stelling dat er een causaal verband is tussen de (on)leefbaarheid van de stad en het verhuren van (een deel van) de eigen woning aan toeristen is middels empirisch onderzoek nog helemaal niet bewezen! Het lijkt mij dat een wetsvoorstel inzake de regulatie van het verhuren van (een deel van) de eigen woning aan toeristen dan ook nog lang niet aan de orde zou moeten zijn. Dat de verhuurder die (een deel van) zijn eigen woning aan toeristen verhuurt, debet is aan het feit dat de stad onleefbaar is geworden, zou wel eens een misvatting kunnen zijn. Wel eens gedacht aan het feit dat de wereldbevolking groeit? Dat er sprake is van toenemende welvaart waardoor er meer mensen goedkoop kunnen reizen en dus naar onze steden komen? Dat toeristen niet in een woonruimte maar overwegend (dwz voor 96%) in hotels verblijven? Dat ook al onze Nederlanders de stad onleefbaar maken? Dat toeristen over het algemeen geen krijsende baby's, opgevoerde brommers en blaffende honden met zich meenemen? Dat zij daarentegen vaak alleen maar een jointje roken waardoor zij juist lekker rustig zijn? Dat agv het toerisme de stad daarentegen welvarend, inspirerend en dus juist leefbaar is geworden? De waarde en het gewicht die wij toewijzen aan de verschillende variabelen die de leefbaarheid van de stad bepalen is natuurlijk persoonlijk. In Purmerend ondervinden de bewoners geen overlast agv het toerisme maar staat wel de helft van de winkels leeg. Is dat dan een leefbare stad? Moeten we niet eerst het abstracte begrip 'leefbaar' gaan onderzoeken en concreet gaan maken? Vervolgens zou er een grootschalig gedegen onderzoek moet worden gedaan naar de concrete (boos)doeners van de (on)leefbaarheid van de stad. Hierna kunnen we dan pas echt op heksenjacht. Wel jammer dat tegen die tijd de zondebok waarschijnlijk al lang op de brandstapel is geweest.