Wijz Participatiewet voor verbeteren van de ondersteuning van mensen in de bijstand
Reactie
| Naam | Stichting Support Stotteren (B.A. Zeggelaar) |
|---|---|
| Plaats | Nijmegen |
| Datum | 19 januari 2020 |
Vraag1
U kunt reageren op alle onderdelen.Daarnaast is de regering specifiek geïnteresseerd in onderstaande vragen:
In het wetsvoorstel wordt voorgesteld dat als iemand een bijstandsuitkering krijgt toegekend, de gemeente in gesprek gaat met de bijstandsgerechtigde en gezamenlijk afspraken maakt over participatieactiviteiten. Deze afspraken worden periodiek besproken en geëvalueerd.
1. Wat is naar uw mening de gewenste frequentie van het klantcontact tussen de gemeente en de bijstandsgerechtigde als het gaat om het kunnen bieden van passende ondersteuning en eventuele benodigde voorzieningen, gericht op arbeidsinschakeling en, als arbeidsinschakeling nog niet mogelijk is, andere vormen van participatie en wederkerigheid? In het wetsvoorstel staat nu nog bewust een PM (zie paragraaf 4 van de memorie van toelichting).
2. Hoe moet volgens u dit klantcontact vormgegeven worden, ook in samenhang met de frequentie van het contact? Daarbij kunt u denken aan gesprekken in persoon, telefonisch, per mail, et cetera.
3. Welke randvoorwaarden zijn volgens u nodig om deze frequentie en vorm van klantcontact te realiseren en om inhoud te kunnen geven aan het maken van participatieafspraken met alle bijstandsgerechtigden?
Vanuit Stichting Support Stotteren dragen we graag bij aan de consultatie. Wij pleiten om de mens centraal te zetten. Wat maakt dat déze persoon geen duurzaam werk vindt? Wat heeft déze persoon nodig om duurzaam passend werk te vinden en te houden?
Stichting Support Stotteren heeft een achterban waarvan velen gelukkig een goede reguliere baan hebben en juist niet in de banenafspraak willen vallen. Een aantal mensen uit onze achterban heeft echter veel moeite om een vaste baan op hun eigen niveau te vinden. Zij hebben met elkaar gemeen dat zij in hevige mate stotteren en een kwakkelend, onzeker bestaan op de arbeidsmarkt leiden. Dit geeft hen verhoogde stress, waarvan bekend is dat spanningen stotteren verergert. Daarmee komen zij in een vicieuze cirkel terecht.
De huidige regeling met afbakening op kenmerk als: ‘mensen met een beperking met hulpmiddel of voorziening’ wel in de banenafspraak, en ‘mensen met een beperking zónder bijpassend hulpmiddel of voorziening’ búiten de banenafspraak, zou daarom omgebogen moeten worden naar: wat maakt dat déze persoon geen duurzaam werk vindt? Wat heeft déze persoon nodig om duurzaam passend werk te vinden en te houden?
Vanuit deze gedachte hebben wij als Stichting Support Stotteren de bijgevoegde reactie opgesteld, waarin wij pleiten om preventief ook deze groep werkenden hulp aan te bieden, zodat zij uit de bijstand blijven. Zet daarom de mens centraal.