Wet inburgering
Reactie
| Naam | Leerkracht J Huisman Mudibo |
|---|---|
| Plaats | Gorredijk |
| Datum | 30 juni 2019 |
Vraag1
Het wordt op prijs gesteld als in de reactie wordt ingegaan op de volgende vragen:- In het wetsvoorstel is op verschillende manieren rekening gehouden met het ‘doenvermogen’ van de inburgeringsplichtigen (zie toelichting, paragraaf 6). Is dit in uw beleving voldoende gelukt? Worden de bestaande belemmeringen voor inburgeringsplichtigen om in het huidige stelsel vorm te geven aan hun inburgering met het wetsvoorstel voldoende weggenomen?
- Bevat het wetsvoorstel risico’s in het kader van misbruik / fraude waarvoor, in uw beleving, onvoldoende beheersmaatregelen worden genomen? Zo ja, welke risico’s zijn dit en welke aanvullende beheersmaatregelen stelt u voor?
Ten eerste vind ik het een goed idee om het inburgeringstraject terug te brengen naar de gemeente. Uit ervaring weet ik dat inburgering een lastig onderwerp is. In het hele plan staat helemaal niets over onze doelgroep. De Nederlander met een buitenlandse partner. Ik zie graag meer differentiatie in dit beleid. Opnieuw wordt onze doelgroep totaal vergeten. Geen enkel examen gaat het intergratie probleem oplossen. Waarom heeft onze doelgroep geen moeite met inburgeren? Omdat ze met een Nederlander samenwonen. De hele omgeving is Nederlands. No escape, meedoen en meedraaien gaat volledig vanzelf. Je kunt en mag onze doelgroep niet over een kam scheren met die van een vluchteling die in de bijstand zit. Mijn man werkt fulltime, vast contract en is een succesvol beeldend kunstenaar. Wij zijn financieel onafhankelijk, dat was ook de voorwaarde om naar Nederland te mogen verhuizen. Ik zeg "vrijstelling." Draai het eens om, ik verhuis naar Oeganda. De situatie is hetzelfde, ik moet financieel de broek ophouden. Maar ik hoef geen enkel examen af te leggen volgens een boetesysteem. Ik zou heel graag willen dat hier opnieuw naar gekeken wordt.