Wetsvoorstel implementatie Telecomcode

Reactie

Naam J Jansen
Plaats Nijmegen
Datum 28 augustus 2019

Vraag1

Artikel 113, derde lid van de Telecomcode verplicht lidstaten erop toe te zien dat eindgebruikers bij de beëindiging van hun contact de mogelijkheid hebben om de digitale televisie-apparatuur (set-top box) via een kosteloze en gemakkelijke procedure terug te geven, tenzij de aanbieder aantoont dat de digitale televisie-apparatuur volledig interoperabel is met de digitale televisiediensten van andere aanbieders, onder wie ook de aanbieder naar wie de eindgebruiker is overgestapt.

Vraag aan aanbieders:
De vraag is hoe dit in de praktijk is geregeld. Wordt dergelijke apparatuur (set-top box) door de eindgebruiker gekocht of gehuurd? Hoe is vervolgens de teruggave van deze apparatuur geregeld en zijn hieraan kosten verbonden?
Ik ben WO geschoold en mijn hart ligt in de techniek. Mijn eerste opmerking is dat als dit een oprechte en welgemeende consultatie is, jullie in je "vraag aan aanbieders" wel wat duidelijker en concreter morgen zijn; de vraag sluit niet aan bij de introductie, wat mij doet vermoeden dat de maker slechts heeft gecopy-paste, en zelf geen idee heeft waar hij/zij het over heeft, dan wel dat dit kwade opzet is om mensen hun mond te laten houden.

Een ieder kan bedenken dat deze manier van consulteren afschrikt. Dit laat mij eens te meer zien waarom burgers tegen het systeem stemmen. Dit is mensen monddood maken, ofwel: het ontnemen van rechten van burgers. Dit zou mij niet moeten verbazen (toch nog een compliment dus), maar is wel geheel in lijn met het afschaffen van een mislukte variant van het referendum; mensen mogen ja of nee mimen. punt.

Ik weiger deze vraag dan ook te beantwoorden, aangezien ik dan dus alleen mijn mening mag geven over iets met de premisse dat het me al door de strot is geduwd. Bovendien, huren of kopen? Het kost dus weer geld. Meerdere wetenschappers geven aan dat dit een slacht idee is. Vooruitgang impliceert niet altijd vooruitgang op een breed scala van domeinen. Dit draagt niets anders bij dan het subsidieren van bedrijven, waarvan de winsten in de zakken van een enkeling terecht komen. Wat voor het volk overblijft is een landschap van windmolens; correctie: antennes, die een veel te klein bereik hebben en waar weinigen op zitten te wachten. Het huidige landschap van antennae levert al meer problemen - en impact op de volksgezondheid op - dan 'algemeen bekend' is. Belastinggeld weggooien en dan roepen: wir haben es nicht...