Onderwijs op een andere locatie dan school

Reactie

Vraag4

Ik schrijf vanuit mijn ervaring als thuisonderwijsleerling. Ik ben inmiddels afgestudeerd, maar het onderwerp ligt mij nog steeds na aan het hart. Mijn ouders namen vol overgave mijn onderwijs op hun eigen schouders toen ze met een oprecht hart geen school konden vinden die bij hun overtuiging paste.
Als ik echter dit wetsvoorstel lees, proef ik veel wantrouwen. Dit onrecht doet mij zeer. In mijn omgang met tientallen thuisonderwijsgezinnen ben ik er niet één tegengekomen die het beroep op 5b niet van harte meende. Dit zijn de meest liefdevolle, gemotiveerde ouders die er zijn. 24/7 zijn zij voor hun kinderen beschikbaar als ouder, vriend, coach en leraar. Ze zijn gerust in hun hart bij het doen van hun beroep op vrijstelling, omdat ze weten dat ze hun kinderen als alternatief iets geweldigs kunnen bieden.
Thuisonderwijs is een lifestyle, een manier van leven. Als kind word je meegenomen op een avontuur waarbij je hele leven interessant is, je overal van kunt leren en je nooit tegengehouden wordt door het gemiddelde van de klas. Met elke vraag kun je meteen terecht en mocht je “leraar” het antwoord niet weten dan zoek je het samen uit. Voor je het weet loop je voor op je vrienden die wel naar school gaan. Leren wordt een integraal onderdeel van je leven en dat is een geweldig voorrecht voor een kind.
Eisen en inspectie brengen dit recht in gevaar en zijn overbodig. De eisen aan en inspectie op het schoolonderwijs zijn ingesteld zodat ouders zich ervan kunnen vergewissen dat hun kind goed onderwijs krijgt. Dezelfde eisen opleggen aan een ouder die deze verantwoordelijkheid niet uitbesteedt maar zelf vervult is contraproductief. Niet alleen gaat er tijd door verloren die de ouder aan het kind had kunnen besteden, tevens legt het restricties op aan het onderwijs. Het onderwijs kan dan niet langer puur op de maat van het kind uitgevoerd worden, maar wordt beperkt door de maat van een papieren werkelijkheid.
Een inspectie bij mij thuis zou ik waarschijnlijk als kind erg onprettig gevonden hebben. Dit zal op kinderen niet overkomen als een controle van het werk van hun ouders, maar als een controle van hen. Bij inspecties op school wordt de privacy van de leerlingen gewaarborgd. Dit is ondoenlijk in het geval van inspecties aan huis. Hierdoor wordt het recht van het kind op privacy geschonden.

Vraag5

Normaal functionerende ouders met de motivatie om tienduizenden uren te steken in de ontwikkeling van hun kind hebben daarmee reeds hun pedagogisch-didactische bekwaamheid aangetoond. Deze didactische relatie begint bij ouders en kinderen al vanaf de geboorte. De eerste woorden, de eerste stappen, de wijde wereld om hen heen; het wordt kinderen allemaal bijgebracht door hun ouders, bewust of onbewust. De ouders leren hun kind door en door kennen. Ze houden niet alleen in de gaten dat het niet achter gaat lopen, maar verheugen zich ook als het kind bijzondere aanleg voor iets toont en passen hun aanbod er op aan. Dit proces stopt niet plotseling wanneer het kind vier wordt, of de ouders het onderwijs nu delegeren of zelf op zich nemen. De eis van een bachelorgraad voor een lesgevende ouder is dan ook onnodig en discriminerend, zelfs al wordt er reeds door het merendeel van de bestaande ouders aan voldaan.
Ik ben blij dat in elk geval een beweging is gemaakt naar het erkennen van thuisonderwijs als volwaardige onderwijsvorm. Dit juich ik van harte toe. Het is een onderwerp wat aardig wat discussie creëert en waar veel vooroordelen over bestaan, maar ik geloof dat als we luisteren naar de mensen die er daadwerkelijk ervaring mee hebben, hetzij als ouder, hetzij als kind, we tot een optimale oplossing kunnen komen.