Novelle wetsvoorstel versterking gebouwen Groningen

Reactie

Vraag1

Het is in de basis vrij simpel. Toen er gas gevonden werd hebben de nationale overheid en Shell & Esso snel de kopen bij elkaar gestoken en eea op papier gezet. Kort en bondig komt het op het volgende neer :
3 De feiten
3.1.
In 1959 is een groot gasveld ontdekt in Noordoost-Groningen (hierna: het Groningenveld), dat zich uitstrekt onder de gemeenten Appingedam, Bedum, Bellingwedde, Delfzijl, Eemsmond, Groningen, Haren, Hoogezand-Sappemeer, Loppersum, Menterwolde, Oldambt, Pekela, Slochteren, Ten Boer en Veendam.
3.2.
De Staat heeft in 1963 met het oog op de commerciële exploitatie van het Groningenveld een winningsvergunning (hierna: concessie) verleend aan de Nederlandse Aardolie Maatschappij B.V. (hierna: NAM). Shell en ExxonMobil zijn beide voor 50% aandeelhouder van NAM.
3.3.
NAM exploiteert het Groningenveld voor rekening en risico van Maatschap Groningen, zijnde een samenwerkingsverband tussen NAM en EBN B.V. (hierna: EBN). NAM en EBN hebben een belang van respectievelijk 60% en 40% in Maatschap Groningen. De zeggenschap binnen Maatschap Groningen is gelijkelijk (50/50) over hen verdeeld en zij kunnen alleen op basis van unanimiteit beslissingen nemen.
3.4.
De Staat is enig aandeelhouder van EBN. Hij deelt via EBN mee in de kosten en baten van de gaswinning.

Wat natuurlijk opvalt is dat de Staat overal vanaf het begin bij betrokken is en ook altijd is gebleven. Via Maatschap Groningen hebben de NAM en de Staat altijd controle uitgeoefend en zijn samen verantwoordelijk voor de exploitatie. De Staat heeft ook altijd geweten wat de NAM wilde, omdat ze gezamenlijk tot eensluidende besluiten moesten komen. En er staat zwart op wit, dat de Staat via EBN mee deelt in de kosten & baten van de gaswinning. Of te wel, de Staat is net zo verantwoordelijk als de NAM voor het kostenplaatje van de aardbevingsschade, al heeft de Staat zich altijd proberen te verstoppen achter de NAM als het op vergoeding van die kosten aankwam. Kortom, de Nederlandse Staat is door en door onbetrouwbaar gebleken en zal nooit uit eigen beweging ruimhartig schade compenseren. En daar draait alles om. Als de Staat gewoon zou doen waar het zichzelf toe verplicht heeft, zou alles netjes afgehandeld kunnen worden.
Onze regering zwicht alleen voor rechtelijke druk, hebben we bij de Urgenda uitspraak gezien. Dus eigenlijk zou er een crowdfundings actie moeten komen om ons recht te halen in plaats van “meedenken “ met weer een zoethoudertje.