Wijziging Besluit BRP ivm verkorten inschrijftermijn vreemdelingen e.a.
Reactie
Naam
|
Parochiaan Christus Koning (Mevr. W.H.A.M. Duijvestijn)
|
Plaats
|
Den Haag
|
Datum
|
12 januari 2017
|
Vraag1
Wilt u reageren op deze regeling? Dan kunt u hier uw reactie geven.
Kardinaal Eijk samen met dominee Plaisier schreven reeds dat dit kabinetsbesluit en de motie van de 2e Kamer zou moeten worden heroverwogen. Ik ben het hiermede van harte eens.
Het is niet doeltreffend als de betreffende SILA gegevens niet meer zouden worden verstrekt. Zonder SILA zijn we niet meer op de hoogte van nieuwkomers in onze wijk en kunnen we ze ook niet meer welkom heten. Ook oud-inwoners van onze wijk die naar een verpleeghuis zijn verhuisd, kunnen we zo niet meer opzoeken.Kerken, moskeen en synagogen hebben dan weer minder zicht op wie hulp (zorgtaak) verwacht. Initiatieven moeten dan helemaal van de betrokken mensen zelf komen. Een teken van medeleven van de kant van de geloofsgemeenschap sterkt mensen evenwel in hun eigenwaarde. Ze horen er bij en merken dat we hen niet willen missen. Zo kunnen we mensen helpen die eenzaam zijn, hulpbehoevend, dementerend of op welke andere manier dan ook, behoefte hebben aan aandacht. Onder het mom van meer privacy, en of scheiding van religie en staat, is ieder meer op zichzelf aangewezen en wordt onze samenleving alleen nog maar meer gericht op het eigen individu. De sociale cohesie wordt verder afgebroken. Veel mensen vinden hun godsdienstige overtuiging wel belangrijk, maar worden dan benadeeld door hen die als overtuiging hebben dat de overheid hun deze service niet meer zou mogen geven. SILA beschikt immers alleen over gegevens van degenen die dit uitdrukkelijk vrijwillig hebben aangegeven en verstrekt voor de gemeentelijke basisadministratie! De scheiding van kerk en staat wordt onnodig ver doorgevoerd als de SILA geen gegevens meer mag ontvangen. Wie wordt er beter van?
Al met al is het weer een stap in een richting die het kerken moeilijker maakt om actief in de samenleving aanwezig te zijn en zich maatschappelijk en sociaal in te zetten. Gelovig willen zijn betekent juist ook midden in de samenleving staan en deze menswaardig maken. De voortgaande scheiding van kerk en staat is een wapen in handen van een politiek die godsdienstige uitingen wil gaan verbieden, nu eens onder het mom van privacy en dan weer met als argument het non-discriminatieprincipe. Daarom pleit ik er voor dat de SILA de persoonsgegevens blijft ontvangen van degenen die er nadrukkelijk geen bezwaar tegen hebben geuit en dringen wij er bij u nadrukkelijk op aan de omstreden motie te heroverwegen.