Wijziging Besluit BRP ivm verkorten inschrijftermijn vreemdelingen e.a.

Reactie

Vraag1

Ik vind het bijzonder pijnlijk dat deze regeling tot effect heeft dat de SILA niet meer kan beschikken over de gegevens van parochianen en kerkleden. Dat heeft enorme gevolgen voor de kerken in Nederland. Niet langer zijn parochianen en kerkleden bereikbaar voor de noodzakelijke acties als Kerkbalans. De kerken houden immers in Nederland zelf de broek hoog, onderhouden monumenten, krijgen daar een schamele bijdrage van de overheid, en als er dan besloten wordt om een kerk te sluiten, dan schreeuwt iedereen moord en brand. Deze regeling is het zoveelste voorbeeld van wat ik noem 'kerkje pesten', vooral door de dames en heren in Den Haag die in een ivoren toren leven en niet meer in de gaten hebben dat kerken in Nederland nog steeds een zeer essentiële functie vervullen in de Nederlandse maatschappij. Een groot aantal vrijwilligers die in de Nederlandse samenleving actief is, doet dit uit christelijke motieven, ouderen die eenzaam zijn worden juist door vrijwilligers van de kerken bezocht, maar dat wordt door deze regeling bijna onmogelijk omdat mensen onvindbaar worden als ze verhuizen naar een verpleeghuis en hun kinderen verzuimen adresgegevens door te geven. Het SILA is een onmisbare schakel in het geheel en als mensen niet geregistreerd willen staan, dan staat het hen vrij zich af te melden bij hun eigen kerkgenootschap en dan worden er geen gegevens meer opgevraagd. De Nederlandse overheid heeft er klaarblijkelijk geen enkel probleem mee iedereen te laten registreren als orgaandonor en dan van mensen die dat niet willen te verlangen dat te melden en hier moet het net andersom. Door deze regeling gaan ontstaan zijn inmens en dan niet alleen uit pastoraal oogpunt, maar ook over de monumentenzorg in de toekomst omdat donateurs niet meer te achterhalen zijn. En heeft de volksvertegenwoordiging enig idee hoeveel mensen een beroep doen op de kerken voor hulp in welke zin ook? Voedselbanken hebben vaak en terecht de steun van kerken, maar ook anderen die in een moeilijk sociaal verband zitten, doen een beroep op de kerken voor een gesprek, voor een luisterend oor. De kerken zijn meer cement in de samenleving dan de overheid wil erkennen en deze regeling is het zielige resultaat. Deze regeling is een miskenning van de waarde die de kerken in de Nederlandse samenleving heeft.