Herzieningswet Wet openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba en Wet financiën openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba
Reactie
|
Naam
|
nvt (Mr J. A. Every)
|
|
Plaats
|
Saba
|
|
Datum
|
2 september 2025
|
Vraag1
Wilt u reageren op de Herzieningswet Wet openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba en Wet financiën openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba, dan kunt u hier uw reactie geven. U kunt dat doen door een bericht achter te laten of door een document te uploaden.
Dank voor de mogelijkheid om te reageren op de Herzieningswet WolBES–FinBES. Ik waardeer de inspanning om de positie van Bonaire, Sint Eustatius en Saba verder te verduidelijken en te verbeteren. Hieronder geef ik een overzicht van de punten die ik positief vind, maar ook de zorgen die ik heb.
Voordelen
Het wettelijk vastleggen van consultatie met de eilanden bij beleid dat hen raakt is een belangrijke stap naar meer gelijkwaardige betrokkenheid.
Het feit dat de eilanden zelf mogen bepalen wie hen vertegenwoordigt in dit overleg versterkt de democratische legitimiteit.
De mogelijkheid om leningen af te sluiten voor cruciale voorzieningen zoals huisvesting, infrastructuur en energie kan de eilanden meer slagkracht geven om hun eigen ontwikkeling vorm te geven.
Het instellen van een structureel overlegorgaan tussen rijk en eilanden zorgt voor continuïteit en voorspelbaarheid.
De modernisering van terminologie en het expliciet noemen van Bonaire, Sint Eustatius en Saba vergroot de herkenbaarheid en rechtszekerheid.
Nadelen / zorgen
De rol van de Rijksvertegenwoordiger krijgt meer toezicht- en informatiebevoegdheden, wat kan leiden tot een gevoel van centralisatie en beperkte autonomie.
Hoewel consultatie verplicht wordt, blijft de uiteindelijke beslissing bij Den Haag liggen. Dit kan betekenen dat de eilanden zich gehoord maar niet werkelijk invloedrijk voelen.
Het toestaan van leningen creëert ook financiële risico’s. De kleine belastingbasis van de eilanden maakt hen kwetsbaar voor schulden, ook al is er toezicht.
De verminderde rol van de Rijksvertegenwoordiger als pleitbezorger kan ertoe leiden dat de eilanden minder steun ervaren richting het Rijk.
De uitvoering van de nieuwe kaders, zoals structureel overleg en verantwoord lenen, vraagt aanzienlijke administratieve capaciteit, wat voor kleine besturen een zware last kan zijn.
Conclusie
Ik ben positief over de stappen richting meer erkenning, financiële mogelijkheden en formeel overleg. Tegelijkertijd vraag ik aandacht voor de balans tussen toezicht en autonomie, de reële invloed van consultatie, en de risico’s die nieuwe leenmogelijkheden met zich meebrengen.
Bijlage
