Wijziging van het RVV 1990 ivm uitbreiding nul-emissiezones naar taxi's en nieuw verkeersbord milieuzone en nul-emissiezone

Reactie

Vraag1

De kleurcodering van de emissieklasse (rode 2, groene 3, etc.) op het onderbord is overgenomen van de huidige bebording/systematiek van de milieuzones. Het weergeven van een gekleurd pictogram is bij de milieuzone waarschijnlijk ooit bedoeld om eventuele wijzigingen naar een andere toegestane emissieklasse te accentueren met een kleur.
Doordat de emissieklassen nu allemaal op het bord worden vermeld (i.p.v. 'toegestaan emissieklasse X en hoger) ontstaat een palet aan kleuren op het onderbord. Daarmee kun je je afvragen welke toegevoegde waarde de kleurcodering nog heeft en welke associatie dit bij de weggebruiker oproept.
Bij onderbord C22e7 is vanwege het kleurgebruik 'rood, oranje, groen' de associatie dat emissieklasse 4 is toegestaan vanwege de kleur groen (zoals in Duitse steden).
Als de wens bestaat vast te houden aan deze kleurcodering, bijvoorbeeld omdat we daarmee aansluiten bij andere Europese landen, neem dan de volledige systematiek over door op het onderbord aan te geven welke emissieklasse wél is toegestaan, zoals ook wordt toegepast in Frankrijk en Duitsland ('frei 5, 6'). Dit beperkt het aantal toepaste kleuren op het bord en vergroot daardoor duidelijkheid.
Of laat de voor de gemiddelde weggebruiker nietszeggende kleuren achterwege door te werken met een beperkt aantal kleuren, waarbij de emissieklassen die niet zijn toegestaan kleurloos worden weergegeven, of desnoods in rood vanwege de associatie met de kleur rood (=verboden) en de toepassing van deze kleur binnen de categorie verbodsborden.
Als we duidelijke bebording en een goede naleving van de nul-emissiezones wensen, voorkom dan de uitstraling van een reclamebord of kermisattractie door te werken met allemaal kleuren, maar sluit zoveel mogelijk aan bij gebruikelijke kleuren op verkeersborden.