Besluit bescherming wolf en goudjakhals

Reactie

Vraag1

Met deze reactie wil ik krachtig bezwaar maken tegen het beleid dat gericht is op bescherming en normalisering van de aanwezigheid van de wolf in ons land. Ik ben van mening dat de wolf niet thuishoort in een dichtbevolkt, gecultiveerd land als Nederland.

Nederland is geen ongerept natuurgebied maar een zorgvuldig ingericht cultuurlandschap waarin mensen, kinderen, recreanten, boeren en hun dieren in relatieve veiligheid zouden moeten kunnen leven. De introductie of bescherming van een groot roofdier als de wolf veroorzaakt angst, schade en verdeeldheid, en dat voor een ideologisch experiment dat vooral leunt op theoretische modellen en wensdenken.

De realiteit is dat wolven onvoorspelbaar zijn. Ze trekken zich niets aan van hekken, borden of beleid. Er zijn al genoeg incidenten waarbij vee is afgeslacht, mensen zich onveilig voelen in hun eigen omgeving en kinderen niet meer zonder zorgen het bos in kunnen. Dat is een onacceptabele prijs voor het verheerlijken van een roofdier dat hier al eeuwen geleden terecht verdwenen is.

Er wordt voortdurend gezegd dat “de wolf geen probleem is, maar wijzelf”. Deze omkering van verantwoordelijkheid is misplaatst. De overheid dient de mens en zijn veiligheid te beschermen, niet de belangen van een handvol activistische ecologen die de wolf als symbool voor ‘echte natuur’ misbruiken.

Preventiemaatregelen zoals hekken, waakhonden of fluitjes mogen dan werken op papier, maar zijn in de praktijk kostbaar, ineffectief of zelfs risicovol. De boeren draaien op voor de schade, burgers voor de angst, terwijl de wolvencentra en adviseurs hun subsidie veiligstellen.

Kortom: de wolf hoort niet thuis in ons kwetsbare, drukbevolkte landschap. Ik roep u op om bij deze wijziging niet de kant te kiezen van ideologische beschermingsdrang, maar van gezond verstand, veiligheid en verantwoordelijkheid voor mens en dier.