Besluit bescherming wolf en goudjakhals
Reactie
|
Naam
|
Anoniem
|
|
Plaats
|
Lelystad
|
|
Datum
|
9 mei 2025
|
Vraag1
Wilt u reageren op de wijziging van het Besluit kwaliteit leefomgeving en van het Besluit activiteiten leefomgeving (bescherming wolf en goudjakhals)? Dan kunt u hier uw reactie geven. U kunt dat doen door een bericht achter te laten of door een bericht te uploaden.
Deze AMvB ondermijnt de juridische bescherming van de wolf door een ruim en subjectief begrip van “probleemgedrag” te hanteren. De regeling creëert een bestuurlijk vangnet voor preventief doden van een strikt beschermde soort en introduceert een glijdende schaal van normalisering van dodelijke maatregelen. Een fundamentele herziening is nodig, wil Nederland geloofwaardig blijven in zijn verplichtingen onder de Habitatrichtlijn en het Verdrag van Bern.
De voorgestelde definitie van de "probleemwolf" in de AMvB is buiten proportie. Een wolf wordt al als probleem bestempeld als hij zich herhaaldelijk op minder dan 30 meter van huizen of mensen bevindt — zonder enig teken van agressie. Dit maakt nabijheid gelijk aan gevaar, en verplaatst de verantwoordelijkheid voor samenleven met wilde dieren volledig naar het dier.
Ook het criterium dat een wolf “interesse lijkt te tonen in mensen” is zo vaag dat het alle ruimte laat voor subjectieve invulling. Hetzelfde geldt voor het “aanvallen van kuddes onder bescherming van een herder”, terwijl de effectiviteit van die bescherming niet wordt getoetst.
De verplichte “aversieve conditionering” is slechts een formaliteit: een papieren hindernis die eenvoudig te omzeilen is door het “niet praktisch uitvoerbaar” te verklaren. Zo ontstaat een glijdende schaal waarin preventief doden van een strikt beschermde soort genormaliseerd wordt.
Kortom, deze regeling ondermijnt de geest van de Habitatrichtlijn en het Verdrag van Bern. Ze biedt bestuurlijk gemak, geen ecologische visie.
