Besluit tot wijziging van het Reïntegratiebesluit in verband met werkvoorzieningen voor personen met een visuele beperking uit de Participatiewet door het UWV en het verlenen van hoorhulpmiddelen

Reactie

Vraag1

Wat moet, dat moet.
Maar helaas zie ik door deze noodzakelijke aanpassing dat de wet wel weer ingewikkelder gaat worden als gevolg van het zogenaamde pleisters plakken. Omdat het niet goed werkt bij de gemeente gaan we dit stukje weer overhevelen naar het UWV en kun je erop wachten dat het de communicatie tussen gemeenten, UWV en participanten weer bemoeilijkt. Dit is inmiddels al een veel gehoorde klacht van mijn respondenten over 'het kastje naar de muur sturen', van de gemeente naar het UWV en van het UWV naar de gemeenten. Dat komt puur en alleen omdat medewerkers de wetgeving niet goed kennen en de werkwijze intern onvoldoende wordt gecommuniceerd. Het is voor hen zelf ook te ingewikkeld geworden en de beide instanties werken niet goed samen of weten van elkaar niet hoe ze werken.

Stel dat een statushouder uit de Bijstand met een auditieve beperking gaat werken bij een reguliere werkgever met een jobcoach en een proefplaatsing, dan moet de jobcoach dus door de gemeente worden geregeld, terwijl de proefplaatsing door het UWV wordt aangevraagd, de vervoersvoorziening komt bij de gemeente vandaan, terwijl de auditieve werkvoorzieningen voor een deel bij de zorgverzekeringswet wordt aangevraagd, maar die dingetjes die er dan toevallig niet bij zitten, moeten nog even bij het UWV vandaan komen,.......
En dan zegt het ministerie dat men bezig is om de Participatiewet te vereenvoudigen. Dit geloven participanten niet meer en hun vertrouwen in de overheid is door diverse toezeggingen die niet worden nagekomen steeds dieper aan het zakken. Kunt u zich daar iets bij voorstellen?
Bij eenvoud stel ik me voor dat alle voorzieningen voor 1 participant op 1 plek zijn te krijgen.

Zijn er maatregelen te bedenken die de communicatielijnen hiervoor korter maken en voor alle partijen de regelgeving toegankelijk, inzichtelijk en duidelijk wordt gemaakt om zo veel mogelijk misverstanden te voorkomen? Dat lijkt me het minste wat SZW kan doen om de pijn te verzachten en daarbij nadenken over mogelijkheden om alles in de toekomst beter te harmoniseren voor het hele sociale stelsel.
Een andere mogelijkheid zou zijn dat mensen ten allen tijde een vaste contactpersoon hebben die het overzicht bewaart en al deze dingen voor hen regelt als een soort casemanager. Dat klinkt misschien duur maar de gevolgen van miscommunicatie en mensen die daardoor afhaken om aan het werk te gaan, zijn ook duur.