Wijziging van het Besluit minimumloon en minimumvakantiebijslag

Reactie

Vraag1

Met deze reactie wil ik mijn zorgen uiten over het voorgenomen besluit om werkgevers per 1 januari 2030 te verbieden om huisvestingskosten in te houden op het minimumloon van arbeidsmigranten.

In de praktijk blijkt dit namelijk de meest praktische, transparante en efficiënte methode te zijn – zowel voor werkgevers als voor werknemers. Wij bespreken altijd vooraf met het personeel op welke manier de huisvestingskosten worden verrekend, en er is pas sprake van inhouding nadat de werknemer hier schriftelijk mee akkoord is gegaan. Deze werkwijze biedt duidelijkheid, voorkomt misverstanden en minimaliseert administratieve lasten. Alternatieve betaalroutes – zoals afzonderlijke huurbetalingen – zijn omslachtig, leiden tot extra kosten en vergroten het risico op betalingsachterstanden.

Daarnaast hanteren wij een kostprijsmodel voor huisvesting, wat betekent dat onze werknemers aanzienlijk goedkoper uit zijn dan wanneer zij zelfstandig commercieel zouden moeten huren. Dit is niet alleen in hun voordeel, maar draagt ook bij aan stabiliteit en betaalbaarheid op de woningmarkt.

Tot slot wil ik benadrukken dat wij goed zorgen voor onze medewerkers. Misstanden en uitbuiting komen – naar mijn ervaring – juist vaker voor bij commerciële uitzendbureaus, waar er meer prikkels zijn om winst te maken op huisvesting. Bij werkgevers die zelf personeel huisvesten tegen kostprijs en alles transparant via de loonstrook regelen, is er juist sprake van bescherming en helderheid.

Ik pleit er dan ook voor om maatwerk mogelijk te houden en geen generiek verbod in te stellen. Een verbod zou goed functionerende, eerlijke regelingen onterecht onmogelijk maken, met nadelige gevolgen voor zowel werkgevers als werknemers.