Wijziging bevoegdheden ondernemingsraden inzake beloningen en pensioen

Reactie

Vraag1

De verplichting tot bespreking éénmaal per jaar in art.23 over de informatie uit art. 31, lid 1 en 2, is prima, echter gaat mijns inziens niet ver genoeg. Het zou tenslotte niet best zijn, als die informatieverplichting uit art. 31 niet had geleid tot enig gesprek daarover in de overlegvergadering. Om de enorme, steeds groter wordende, verschillen in inkomen tussen de hoogst en laagst betaalden aan te pakken is meer nodig: lef, openheid en regelgeving.
Deze steeds groter wordende verschillen worden vooral veroorzaakt door het voortdurend stijgen van beloningen (salarissen/bonussen of andere regelingen) van de topinkomens, met als reden: als wij niet marktconform betalen, dan gaan de besten naar het buitenland en wij willen toch ook de besten?
Deze mythe wordt helaas al heel lang verkondigd en als logisch te makkelijk geaccepteerd. Laten we dit eens ontrafelen. Deze uitspraak betekent dus dat als wij de beloningen van 'topbestuurders' (het woord is alleen al raar en nergens op gebaseerd) zouden terugbrengen dat deze lieden naar het buitenland zouden vertrekken omdat zij daar meer kunnen verdien. M.a.w. deze mensen zijn bereid om Nederland, hun eigen cultuur, familie, vrienden te verlaten (om over de gevolgen voor hun directe gezinsleden nog niet eens te praten) om maar 1 reden: meer geld. Dit zijn dus eigenlijk mensen die maar 1 ding het allerbelangrijkste vinden: geld! Mijn vraag is dan de volgende: zijn dit werkelijk de maatschappelijk verantwoorde ondernemers die wij graag willen hebben? Nee dus.
Gezien mijn tijd moet ik het hierbij laten, heel kort: adviesrecht over inkomens onderneming aan de OR: graag en zonder voorbehoud!

Alle regelingen over pensioenen instemmingsplichtig, behalve voor zover in wet en CAO geregeld!