Wetsvoorstel wijziging toets op re-integratie-inspanningen en WIA-voorschotregeling

Reactie

Vraag1

Dat het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de zieke werknemer leidend wordt is een goede ontwikkeling. Echter, het verankeren van het kwijtscheldingsbeleid voor WIA-voorschotten is een dure en onnodige maatregel die de oorzaak van het probleem niet oplost, maar slechts de gevolgen ervan afkoopt. Wanneer starten we in Nederland nu eens met het structureel oplossen van de problemen bij de kern. Om deze redenen kan ik mij derhalve niet verenigen met het wettelijk verankeren van structurele kwijtschelding van WIA-voorschotten. Dit pakt namelijk alleen het symptoom aan, niet de oorzaak. Door de lasten bij het Arbeidsongeschiktheidsfonds te leggen, verdwijnt de prikkel om de doorlooptijden van WIA-beoordelingen structureel op orde te brengen en ontstaat budgettaire onduidelijkheid.

Een verantwoordelijke overheid die oog heeft voor de belangen van de burger zou ervoor dienen te zorgen dat er maatregelen en budgetten komen die ervoor zorgen dat het UWV de wettelijke termijnen haalt via structurele capaciteitsuitbreiding en taakdifferentiatie (verzekeringsartsen/SMB-teams), slimmere triage, digitale dossiervorming en strakke planning en sturing. Als het UWV zieke mensen sneller kan beoordelen zijn er geen voorschotten nodig en hoeft er niets te worden kwijtgescholden.
Tot we zo ver zijn zou er een tijdgebonden coulance-regeling moeten komen om schrijnende gevallen te voorkomen, maar geen permanente verankering van de kwijtschelding in de wet. Het structurele probleem moet worden opgelost door snellere WIA-claimbeoordelingen, niet door afboeken van voorschotten. en voorschot is per definitie een voorlopige betaling die achteraf wordt verrekend met het definitieve recht. Het afboeken van een voorschot maakt het feitelijk tot een gift/uitkering, en is daarmee een contradictio in terminis.