Wet GDI

Reactie

Vraag1

Het ligt voor de hand om aan te sluiten bij de ‘Wet gebruik Burgerservicenummer in de zorg’. In dat geval vallen aanbieders van zorg in het kader van de Zorgverzekeringswet, de Wlz, de Wet publieke gezondheid er onder en ook BIG geregistreerde personen. Dit zijn zorgaanbieders, zoals bedoeld in de Wkkgz.
De gemeentelijke domeinen vallen er dan buiten. Aanbieders die zorg verlenen in meerdere domeinen, waaronder naast de WLZ b.v. de WMO 2015, vallen dan dus voor een deel wel onder de wet en voor een deel niet. Een deel van de medewerkers kan er via de BIG registratie onder vallen.
De wetgever zou zich moeten beraden op de vraag of het,
1. al dan niet de bedoeling is dat het hele zorgveld onder de werkingssfeer valt
2. al dan niet de bedoeling is dat de gemeentelijke domeinen er buiten vallen.
Aanbieders van zorg en ondersteuning zijn gebaat bij zoveel mogelijk harmonisatie over de domeinen heen. Als alle gemeenten komen met een eigen infrastructuur ter beveiliging van de informatie-uitwisseling leidt dat tot behoorlijk wat extra lasten voor de aanbieders.

Vraag2

Het is vooral aan de betrokken (semi)overheden om een oordeel te geven over de uitvoerbaarheid. We voorzien dat de uitvoering hoge kosten met zich meebrengt. Het mag niet zo zijn, dat de kosten worden neergelegd bij burgers en bedrijven die gebruik maken van de overheidsdiensten. Onder deze gebruikers vallen ook opvanginstellingen en hun cliënten. Zij zijn niet in de positie om deze kosten op te brengen.
De uitvoering mag ook niet leiden tot hoge drempels om contracten af te kunnen sluiten met gemeenten en andere (semi)overheidsinstanties. Kleine zorgaanbieders kunnen mogelijk de kosten niet dragen of hebben de expertise niet om gemakkelijk aangesloten te raken op de nieuwe technologie. Zij lopen het risico, dat ze geen contracten meer af kunnen sluiten met gemeenten of andere financiers.
Zoek dus naar oplossingen die de kosten tot een minimum beperken en zorg dat de kosten niet moeten worden opgebracht door de gebruikers van overheidsdiensten.

Vraag3

Aan de andere kant hebben cliënten die een geweldsrisico lopen groot belang bij een veilige informatie-uitwisseling. Het zal de grote uitdaging worden dit te regelen zonder financiële of praktische drempels om toegang te krijgen tot informatie van (semi)overheidsorganisaties.
Voor veel cliënten is het vanwege hun ziekte of beperkingen of om andere redenen niet mogelijk om (zonder hulp van anderen) gebruik te maken van de elektronische dienstverlening van overheidsinstanties. Voor hen moet het altijd mogelijk blijven om ook op een andere manier een beroep te doen op regelingen die juist voor hen bedoeld zijn.

Conclusie:
De Federatie Opvang hecht een groot belang aan een veilige uitwisseling van informatie over cliënten. Vanuit dat gezichtspunt juichen we het toe, dat u met dit wetsvoorstel bent gekomen.
Een ander aandachtspunt is echter de onbelemmerde toegang tot noodzakelijke zorg en essentiële overheidsinformatie. Deze toegang mag nooit worden afgesneden voor mensen zonder (geldig) BSN nummer of (juiste) inschrijving in het BRP. Dag geldt uiteraard ook voor mensen met geen of beperkte digitale vaardigheden.
We maken ons zorgen over de administratieve lasten voor (kleine) aanbieders van zorg en ondersteuning. Zij mogen niet belemmerd worden in de toegang tot (overheids)financiering van hun diensten.