Wet financiering kinderopvang

Reactie

Vraag1

Behoud van ondernemerschap en gelijke kansen in de kinderopvang.

Na 21 jaar ondernemerschap in de kinderopvang maak ik me grote zorgen over de richting van dit wetsvoorstel. Ik heb mijn bedrijf vanaf nul opgebouwd tot acht locaties met 180 medewerkers, altijd met focus op kwaliteit, personeel en gelijke kansen.

Het nieuwe financieringsstelsel heeft goede bedoelingen, maar de uitvoering legt een onevenwichtige druk op ondernemers. Door de DAEB-status en de Wet normering topinkomens (WNT) bepaalt de overheid straks feitelijk hoeveel een ondernemer mag verdienen, terwijl wij wél alle verantwoordelijkheden, risico’s en verplichtingen dragen.

Feitelijk ontstaat hiermee een verkapte loondienst van de overheid: wij behouden de lasten en risico’s van een ondernemer, maar niet de vrijheid om een eerlijke beloning of winst te realiseren. In theorie mogen we winst maken, maar de overheid bepaalt hoeveel. Daarbij lijkt de winst te worden gekoppeld aan het eigen vermogen in plaats van de omzet, waardoor juist gezond geleide bedrijven worden benadeeld.

Daar komt bij dat dit voorstel voortkomt uit fouten die de overheid zelf heeft gemaakt in de toeslagenaffaire. In plaats van die verantwoordelijkheid te dragen, legt men nu strengere regels, beperkingen en risico’s bij ondernemers neer. Wij worden feitelijk gestraft voor beleid waar wij geen schuld aan hebben.

Mijn opvang werkt met een all-inclusive formule: elk kind krijgt dezelfde kansen en voorzieningen. Wanneer ondernemers straks alleen buiten de DAEB nog enige marge kunnen behalen, ontstaat een prikkel om onderscheid te maken tussen pakketten of kinderen. Dat is niet wat wij willen, maar wat het beleid ons oplegt.

Daarnaast is het onjuist dat ondernemers “verdienen aan publiek geld”. Wij leveren een dienst waarvoor ouders via de overheid worden ondersteund. De overheid financiert niet ons, maar de toegang van ouders tot opvang. Een gezonde winst is nodig om te investeren in personeel, kwaliteit en continuïteit, én om ondernemers eerlijk te kunnen belonen voor hun inzet en risico.

Ik roep de regering op om:
De toepassing van DAEB te beperken en de WNT niet op private ondernemingen toe te passen.
Te voorkomen dat ondernemers worden gedwongen onderscheid te maken tussen DAEB- en niet-DAEB-diensten.
Ondernemers structureel te betrekken bij de verdere uitwerking van het stelsel.

Ik hoop dat mijn bijdrage bijdraagt aan een evenwichtige afweging tussen beleid en praktijk.

Bijlage