Wet financiering kinderopvang

Reactie

Vraag1

Ik steun het doel van dit wetsvoorstel om kinderopvang eenvoudiger en eerlijker te maken. Het afschaffen van de kinderopvangtoeslag en het rechtstreeks financieren van kinderopvangorganisaties is een belangrijke stap vooruit. Ouders krijgen zo meer zekerheid en minder administratieve lasten.

Toch maak ik me zorgen over de toegankelijkheid van het nieuwe stelsel. Volgens de toelichting blijft de voorwaarde bestaan dat beide ouders moeten werken of studeren om in aanmerking te komen voor gesubsidieerde opvang. Daarmee worden gezinnen zoals het mijne buitengesloten.

Ik werk zelf fulltime, maar mijn partner heeft een IVA-uitkering en is duurzaam arbeidsongeschikt. De noodzaak van kinderopvang is erkend, maar ik krijg geen enkele tegemoetkoming. Omdat mijn partner niet werkt, voldoen we niet aan de landelijke arbeidseis. Tegelijkertijd biedt de gemeente geen hulp via de sociaal-medische indicatie (SMI), terwijl onze situatie daar juist onder zou moeten vallen. Ondanks dat ik werk en mijn man een uitkering ontvangt, leven we onder het bestaansminimum. We vallen letterlijk tussen wal en schip.

Met dit nieuwe stelsel dreigt de ongelijkheid nog groter te worden. Werkende stellen krijgen straks bijna volledig gesubsidieerde opvang, terwijl gezinnen met een zieke of arbeidsongeschikte ouder worden uitgesloten. Dat voelt niet rechtvaardig en gaat voorbij aan de werkelijkheid van veel gezinnen.

Ik vraag de regering daarom dringend om ook gezinnen waarin één ouder werkt en de andere duurzaam arbeidsongeschikt is, toegang te geven tot gesubsidieerde kinderopvang. Alleen dan wordt het stelsel echt eerlijk en toegankelijk.