Aanpassing van toetsingskader in het kader van positieflijst reptielen

Reactie

Vraag1

Als een toetsingskader bestaat uit tientallen spellings en typfouten, wanneer de namen van bronnen meermaals met wisselen spelling worden geschreven, en wanneer ik in vele zinnen interpunctie en trema’s op de letters mis, hoe serieus valt dan zo’n toetsingskader te nemen? Als dat de moeite is die er in word gestopt met schrijven, dan zal er met die zelfde moeite over na gedacht zijn. Dat blijkt ook uit bepaalde risico’s die niet eens op waarheid berusten, bijvoorbeeld “ Andere soorten hagedissen en sommige slangen kunnen in
geval van hanteren, extreme stress of hoge densiteit hun staart afwerpen” welke slang werpt in vredesnaam zijn staart af? Die bestaan niet want ze hebben een totaal andere anatomie dan hagedissen die dit wel kunnen. Als je zo’n gebrek aan kennis hebt over de dieren, hoe kun je er dan toetsingskaders van de risico’s voor opstellen? Het hele toetsingskader toont onkunde en kennisgebrek.

Vraag2

Nee, ik ben het niet eens met de risico factoren, omdat het grootste deel hiervan totaal voorbij gaat aan wat de reptielen sector zelf al opgesteld heeft in de vorm van care sheets, toelichting bij aanschaf, de vele vormen van compleet diëten, de immense sector die achter verblijven bouw zit, de enorme sector die technisch hoogwaardige bevochtiging-systemen, UV verlichting of verwarming systemen maken. Er word gekeken naar risico’s die al decennia niet relevant meer relevant zijn. Alle risico’s die benoemt worden zijn met houderij voorschriften veel beter te ondervangen dan totaal verboden op basis van risico’s. Het is zaak impuls kopers het moeilijk te maken, maar het mogelijk te houden voor de mensen die wel het juiste doen.
Er worden voorbeelden genoemd over de frequentie van het voeren, met daarin een voorbeeld van Ratelslangen, daarbij worden wetenschappelijke bronnen aangehaald over vitamine deficiëntie. Laat 1 diagnose van een reptielen arts zien bij een Ratelslang met vitamine of mineralen tekorten door te kleine prooien bij een lage voedsel frequentie. Ik durf te zeggen dat het niet bestaat want een iedere die een ratelslang houd weet van voor tot achter hoe hij alle genoemde risico’s uit het toetsingskader moet voorkomen of kan minimaliseren door de juiste zorg te leveren. Waarom die voorbeelden dan aanhalen? Dat is het verzinnen van voorbeelden die niet bestaan, maar waar we dan wel een hele sector op beoordelen?

Vraag3

Ja, er mist genoeg.
Het beoordelen van risico’s en het verzinnen van risico’s kan eindeloos zijn , hier zit geen eind aan. Het is onrealistisch, onmenselijk, ondoordacht en doet ook niks voor de dierhouderij of hun welzijn, want totaal verboden of het veel te ver zoeken naar risico’s met als gevolg een verbod op desbetreffende soorten, zal een ondergrondse hobby doen ontstaan, zal een zwarte markt in hand werken, het leed zal juist toenemen. Waar er bij houderij voorschriften een verbetering kan plaats vinden in welzijn, waar impuls kopers geweerd worden, en de ondernemers, hobbyisten, kwekers en alles wat betrokken is bij het houden van reptielen of welk diersoort dan ook, zijn passie en werk kan blijven uitvoeren. We moeten het houden van dieren baseren op ervaring en bestaande kennis in gevangenschap, moderne techniek en huidige zorg normen, in tegenstelling tot het toetsingskader, wat gebaseerd is op achterhaalde informatie, of (als voorbeeld) het herhaaldelijk beschrijven en terug blijven refereren aan het ongeschikte Nederlandse klimaat voor sommige reptiel soorten terwijl we het over dieren hebben 99% van de gevallen, altijd in een verblijf zitten waar hun natuurlijke leef omgeving word nagebootst.

Overigens is de vraagstelling van deze vraag 3 ook bizar, eigenlijk vraag je “help mee met denken over meer risico’s om redenen te hebben deze dieren te verbieden” terwijl 10 stappen terug, het veel beter zou zijn geweest om aan de sector en ondernemers met deze dieren te vragen “wat kunnen we doen om risico’s te voorkomen en het welzijn te beteren” maak een toetsingskader wat zorgt voor sturing en verbetering. Een risicoinventarisatie doet dat niet, dat is alleen om problemen aan te kaarten, en het houden van dieren en hun welzijn bestaat niet uit alleen problemen.

Het is bedroevend om te leren dat onze overheid zich zo ondemocratisch laat leiden door anti dieren lobbyisten zoals St. AAP of dergelijke partijen en op basis van persoonlijk gedachte goed een hele sector van ondernemers, gepassioneerd burgers en ook vol bijzondere diersoorten om ver wilt duwen. Dan nog niet gesproken over de zwarte markt en zwarte houderij die zal ontstaan.