Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Deze wet zet de deur open voor politieke vervolging van activisten, journalisten, onderzoekers en demonstranten. De wet maakt het lastiger om je uit te spreken tegen onrecht.

1. Waar begint terrorisme? En wie bepaalt dat?
Juridisch rammelt de wet. Waar begint terrorisme? Hoe wordt dat bepaald? Daar spreekt de wet zich niet/onvoldoende over uit. Dat geldt ook voor het begrip 'terroristische organisatie'.
Hierdoor ligt misbruik op de loer. Groepen worden toegevoegd of geschrapt op basis van belangen en niet op basis van feiten. Relaties met VS en Europa en Westerse belangen speelden daarbij vaak een grotere rol dan de manier waarop deze groepen daadwerkelijk geweld toepasten. Een ander voorbeeld is hoe het geweld van Hamas als terrorisme wordt aangemerkt, maar het geweld van Israël tegen Palestijnse burgers vaak niet.
In Turkije en Rusland wordt soortgelijke wetgeving gebruikt om critici monddood te maken. Ook in Duitsland zien we hoe wetten tegen “verheerlijking van terrorisme” worden misbruikt – zoals bij pro-Palestijnse of klimaatdemonstranten in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Ook daar begon het met vage definities. En eindigde het met het vervolgen van mensen die zich inzetten voor vrede en rechtvaardigheid.

2. Strafbaar stellen van solidariteit
Het voorstel maakt ook ‘verheerlijking van terroristische daden’ strafbaar. Wat betekent dat precies? In andere landen zien we dat dit vooral betekent dat mensen vervolgd worden vanwege hun steun aan de doelstellingen van een groep en niet aan de daden. Dit betekent dat wanneer ik als individu bijvoorbeeld publiekelijk zeg dat de bezetting van Palestina moet stoppen (een eis die volgens internationaal recht volledig legitiem is) en een organisatie die als ‘terroristisch’ is bestempeld vindt dat toevallig ook: dan ben ik volgens deze wet strafbaar om mijn uitspraak.

3. Risico op willekeur en discriminatie
Het risico op willekeur en discriminatie is groot. Het zijn zelden gewelddadige groepen uit westerse hoek die het label ‘terroristisch’ krijgen. Israëlische kolonisten in de bezette Palestijnse gebieden of extreemrechtse milities in de VS blijven meestal buiten beeld. Islamitische organisaties of demonstranten in Europa worden bovengemiddeld vaak gecriminaliseerd. Dat is geen toeval, dat is systemisch. Door deze wet zal dat verder versterkt worden.

Als jurist en burger zeg ik: trek dit wetsvoorstel in.