Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Dit wetsvoorstel kent een fundamenteel probleem van willekeur en gebrek aan objectiviteit. Het begrip “terroristische organisatie” wordt in sterke mate bepaald vanuit een westerse en geopolitieke bril. Geschiedenis laat zien dat personen en bewegingen die aanvankelijk als “terroristisch” werden bestempeld, later juist als vrijheidsstrijders en leiders van gerechtvaardigde emancipatiebewegingen erkend zijn. Een bekend voorbeeld is Nelson Mandela, die jarenlang op internationale lijsten van terroristen stond, maar uiteindelijk werd gezien als symbool van verzet tegen apartheid en winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede.

Door strafbaar te stellen wat men “verheerlijking” of “steun” noemt, zonder een objectief en universeel kader, creëert dit wetsvoorstel het risico dat politieke dissidentie, solidariteit met onderdrukte bevolkingen of kritiek op geopolitieke machtsverhoudingen onterecht gecriminaliseerd wordt. Dit kan leiden tot een beperking van de vrijheid van meningsuiting, een kernwaarde van de democratische rechtsstaat.

Het wetsvoorstel ondermijnt daarmee niet alleen juridische zekerheid en gelijkheid, maar ook de geloofwaardigheid van Nederland als verdediger van mensenrechten en democratische vrijheden.