Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Geachte leden van de Tweede Kamer,

Ik schrijf u niet als jurist of politicus, maar als 33-jarige vrouw, moeder van twee kleine kinderen en iemand die zich elke dag zorgen maakt over de wereld waarin mijn dochter en zoon zullen opgroeien. Ik geloof in de kracht van onze democratie, in het belang van het klimaat en in de vrijheid om je uit te spreken tegen onrecht. Juist daarom voel ik me genoodzaakt om mijn zorgen te delen over het wetsvoorstel dat het verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuigingen aan terroristische organisaties strafbaar wil stellen.

Het klinkt misschien op het eerste gezicht begrijpelijk: niemand wil dat geweld wordt geprezen. Maar als ik naar de tekst van het voorstel kijk, schrik ik. De termen zijn zo vaag dat ik mij afvraag: wie bepaalt straks wat "verheerlijken" is? Of wat een "steunbetuiging" precies inhoudt? Het gevaar dat de toepassing willekeurig wordt, is te groot.

Wat me nog het meest zorgen baart, is het risico dat deze wet gebruikt wordt om kritische stemmen te smoren. De vrijheid om te demonstreren, de persvrijheid, de vrijheid van meningsuiting — dit zijn geen luxe, maar de fundamenten van onze samenleving. Zonder die vrijheden was er geen vrouwenkiesrecht gekomen, geen milieuwetgeving, geen burgerrechten.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat deze wet in de praktijk vooral bepaalde groepen harder zal raken. Dat solidariteit met Palestijnse verzetsbewegingen misschien sneller wordt bestraft dan uitingen over andere conflicten. Een wet die zo’n ongelijk speelveld mogelijk maakt, zaait verdeeldheid in plaats van rechtvaardigheid.

En stel u voor: een jongere die zich uitspreekt tegen geweld, maar ook begrip toont voor de context waarin dat geweld is ontstaan, kan dat straks al als "verheerlijken" worden gezien? Zo verschuift de grens van wat gezegd mag worden steeds verder, totdat mensen uit angst maar helemaal zwijgen.

Als moeder wil ik dat mijn kinderen opgroeien in een land waar we met elkaar in gesprek blijven, juist als het moeilijk is. Waar wetten ons beschermen tegen geweld, maar ook tegen machtsmisbruik. Waar de overheid vertrouwen wekt door duidelijke, eerlijke regels — niet door vage verboden die vooral angst inboezemen.

Ik vraag u daarom dringend: verwerp dit wetsvoorstel in de huidige vorm. Bescherm onze democratie, niet alleen tegen geweld, maar ook tegen de sluipende erosie van onze vrijheden.

Met hoopvolle groet,

Nienke Boersma