Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Strijd tegen terrorisme vereist geen aanval op de vrijheid

Het idee om het verheerlijken van terrorisme en het betuigen van steun aan terroristische organisaties strafbaar te stellen, klinkt op het eerste gezicht als een logische stap in de strijd tegen extremisme. Maar schijn bedriegt. Dit wetsvoorstel is niet alleen riskant, het is ronduit ondermijnend voor de fundamenten van onze democratische rechtsstaat.

In een vrije samenleving is het recht op vrije meningsuiting heilig — juist als het gaat om meningen die schuren, provoceren of zelfs kwetsend zijn. Het voorstel hanteert vage en brede begrippen als “verheerlijken” en “steun betuigen”, die ruimte laten voor interpretatie en misbruik. Satire, kunst, journalistiek of academisch onderzoek zouden hierdoor onbedoeld in het vizier kunnen komen. Het gevolg? Zelfcensuur. Mensen gaan op hun woorden letten uit angst voor vervolging, en dat is dodelijk voor een open maatschappelijk debat.

Bovendien creëert dit wetsvoorstel gevaarlijke precedenten. Wie bepaalt wat ‘steun’ is? Welke regering krijgt de macht om grenzen aan het denken te stellen? Vandaag gericht op terrorisme, morgen misschien op politieke tegenstanders of activisten. Dat risico mogen we nooit lichtvaardig nemen.

Terrorisme verslaan we niet door woorden te verbieden. We verslaan het door onze waarden krachtig te verdedigen: met onderwijs, open debat, en het versterken van democratisch bewustzijn. Dit voorstel doet het tegenovergestelde. Het ondermijnt de principes die ons juist weerbaar maken tegen extremisme.

Daarom moeten we het afwijzen. Niet uit naïviteit, maar uit overtuiging.