Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Ik teken bezwaar aan te tegen het concept wetsvoorstel die voorziet in een "Strafbaarstelling in het wetboek van Strafrecht van het verheerlijken van terrorisme en het in het openbaar besluiten van steun aan terroristische organisaties".
De timing is om over dit wetsvoorstel te beslissen niet goed getimed. 1. Het kabinet is demissionair en mag officieel geen belangrijke besluiten nemen. 2. Veel mensen zijn op vakantie (geweest), waardoor de beslissing niet goed voorbereid is kunnen worden.

Het is onvoldoende aangetoond dat deze aanvulling noodzakelijk is. Uit de memorie wordt niet overtuigend beschreven waarom bestaande bepalingen tekort schieten; waarom hogere boetes opgelegd zouden moeten worden en minder ingrijpende maatregelen niet voldoende zouden zijn. Begrippen als "terrorisme", "verheerlijking", 'steunbetuiging", terrorisme en "terroristische organisaties" zijn onvoldoende beschreven, Hierdoor ontstaat gemakkelijk te veel ruimte voor verschillende interpretaties en misbruik. Activisten, journalisten, academici en kritische burgers lopen sneller het risico vervolgd te worden als zij zich uitspreken over gevoelige politieke kwesties. Vreedzame protestacties en steunbetuigingen kunnen ten onrechte als strafbaar worden gezien en beoordeeld.

Terrorismebestrijding is goed geregeld onder de huidige wetgeving. Het staat al in artikel 132 dat "aanzetten tot geweld strafbaar is" met goed afgebakende begrippen.

Ik vraag u met klem, dit voorstel niet aan te nemen en in ieder geval eerst te laten beoordelen door een onafhankelijke effectbeoordelaar op vrijheid van meningsuiting, het publieke debat en het recht op vreedzame solidariteit. Zou u desondanks door willen gaan, borg dan een duidelijke opzetvereiste (intentie), strikte en precieze definities, expliciete uitzonderen voor journalistiek en publiek belang. Ook pleit ik voor stevige waarborgen, zoals rechtelijke toetsing, transparante rapportage en een horizon- of evaluatiebepaling. Gebruik in uw beleid, gerichte toepassingen van bestaande strafbepalingen en richt u niet op niet-penale maatregelen die radicalisering daadwerkelijk tegengaan en kernvrijheiden niet ondergraven.