Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

De Amnesty International definitie van terrorisme luidt “daden die bedoeld zijn om grote angst te zaaien onder het publiek, een groep personen of bepaalde personen, gepleegd uit politieke motieven.”. Nu kent het begrip verschillende complicaties: terrorisme als middel wordt zowel gebruikt door statelijke als door niet-statelijke actoren, en wanneer het door een onderdrukte groep wordt toegepast, wordt het in veel gevallen vroeg of laat toch als legitiem gezien. Denk aan de slavenopstand geleid door Nat Turner (1831), het gewapende verzet van ANC geleid door Nelson Mandela (jaren ’60), en niet in de laatste plaats aan de liquidaties van Nederlandse collaborateurs in de WOII.
Statelijke actoren beroepen zich vaak op het recht op zelfverdediging, wat uiteraard onzinnig is, als het doel alleen maar is om de greep op een onderdrukte groep te verstevigen: denk aan de Nederlandse ‘politionele acties’ in Indonesië kort na de WOII. Daarbij komt dat er in die gevallen meestal geen enkele strafvervolging plaatsvindt: staten zijn immers niet gemakkelijk op het matje te roepen. Over de moraliteit van terroristische acties wordt in de geschiedenisboeken in elk geval vaak heel anders geoordeeld dan kort na de actie. In sommige gevallen wordt er over terrorisme dus blijkbaar mild geoordeeld als ‘noodzakelijk kwaad’.

U BENT OP DE HELFT VAN MIJN REACTIE; MIJN COMPLETE REACTIE KAN WORDEN GELEZEN IN DE BIJLAGE

Bijlage