Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Onderwerp: Reactie op wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken terrorisme

Geachte heer/mevrouw,

Ik ben tegen dit wetsvoorstel. Mijn bezwaar is principieel: ik zie dit niet als een instrument om veiligheid te vergroten, maar als een middel om politieke meningsuitingen te onderdrukken — in het bijzonder die welke kritisch zijn op het Nederlandse of westerse buitenlandbeleid, zoals steun aan de Palestijnse bevolking en kritiek op Israëlische oorlogshandelingen in Gaza.

1. Gevaar voor selectieve toepassing
De vage en rekbare definities van “verheerlijken” en “openbare steun” maken het mogelijk om politieke solidariteit met onderdrukte bevolkingen strafbaar te stellen, simpelweg omdat zij door de overheid of bondgenoten als “terroristisch” worden bestempeld. Dit ondermijnt pluralisme en politieke vrijheid.

2. Inbreuk op vrijheid van meningsuiting
Vrijheid van meningsuiting is een kernwaarde van een democratische rechtsstaat, ook voor standpunten die schuren of door sommigen als controversieel worden ervaren. Deze wet gaat daar rechtstreeks tegenin door uitingen te criminaliseren die géén directe aanzet tot geweld vormen.

3. Onderdrukking van Palestijnse solidariteit
In de huidige geopolitieke context is het ondenkbaar dat deze wet neutraal zal worden toegepast. Kritiek op Israël of steun aan Palestijnse verzetsbewegingen zal onder het mom van “terrorismeverheerlijking” worden gecensureerd. Dit is geen abstract risico, maar iets dat we internationaal al zien gebeuren.

4. Onevenredig instrument
Er bestaan reeds wetten tegen opruiing, bedreiging en deelname aan terroristische activiteiten. Deze nieuwe wet is daarom overbodig en gevaarlijk, omdat zij geen extra bescherming biedt maar wel een wapen vormt tegen politieke oppositie.

Conclusie
Ik roep u op dit wetsvoorstel niet door te voeren. Het vormt een directe bedreiging voor fundamentele vrijheden, en schept een precedent waarbij de overheid kan bepalen welke politieke steun of kritiek “toelaatbaar” is. In een gezonde democratie mogen we het hartgrondig oneens zijn met elkaar, zonder strafrechtelijke consequenties.

Met vriendelijke groet,
Milena Kidou
Amsterdam