Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Geachte geadresseerden,

Hoewel ik het belang van het bestrijden van gewelddadig extremisme onderschrijf, maak ik bezwaar tegen dit wetsvoorstel in zijn huidige vorm.

Het voorstel is juridisch vaag: begrippen als “verheerlijking” en “steunbetuiging” zijn niet scherp gedefinieerd. Hierdoor is onvoorspelbaar welke uitingen strafbaar worden, wat de rechtszekerheid aantast. Daarbij bestaat er al ruime strafbaarheid voor opruiing en aanzetten tot geweld, waardoor de meerwaarde van deze uitbreiding onduidelijk is.

De brede formulering maakt de wet kwetsbaar voor willekeur. Wat vandaag als “verheerlijken van terrorisme” wordt gezien, kan morgen een legitieme verzetsuiting betreffen. De huidige definitie van terrorisme spreekt over “ontwrichting van de samenleving”, maar maakt geen onderscheid tussen schadelijke ontwrichting en ontwrichting die juist gericht is op rechtvaardigheid en emancipatie.

Historische voorbeelden laten zien hoe gevaarlijk deze ongedifferentieerde benadering is:

? Rosa Parks veroorzaakte in 1955 ontwrichting van het toenmalige segregatiesysteem, maar haar daad wordt nu gezien als keerpunt in de strijd voor burgerrechten.
? Nelson Mandela stond tot 2008 op de Amerikaanse terreurlijst, ondanks zijn latere status als symbool voor vrede. Dat hij decennialang als “terrorist” werd bestempeld toont hoe sterk politieke context en perceptie deze kwalificatie bepalen.

Met dit wetsvoorstel is het risico reëel dat vreedzame of principiële vormen van burgerlijke ongehoorzaamheid in de toekomst onterecht onder terrorisme-wetgeving vallen. Daarmee komt niet alleen de vrijheid van meningsuiting in gevaar, maar ook het recht op vreedzaam verzet tegen onrecht.