Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Het wetsvoorstel om het verheerlijken van terrorisme en het openlijk steunen van terroristische organisaties strafbaar te stellen, is zeer gevaarlijk. Het grootste probleem is dat de definitie van wat een “terroristische organisatie” is, volledig afhankelijk is van wie op dat moment aan de macht is. Dit opent de deur naar misbruik, vooral in tijden van een populistische of racistische regering. Hierdoor ontstaat een hellend vlak waarbij politieke tegenstanders of verzetsbewegingen gemakkelijk als “terroristisch” kunnen worden bestempeld, met alle gevolgen van dien.
Gevaar van willekeur en machtsmisbruik
• Wie de macht heeft, bepaalt de definitie: Wat vandaag als verzetsbeweging wordt gezien, kan morgen als terroristische organisatie worden bestempeld, afhankelijk van het politieke klimaat.
• Risico op onderdrukking van legitiem protest: In autoritaire regimes worden wetten tegen “terrorisme” vaak gebruikt om vreedzaam protest en oppositie te onderdrukken.
• Beperking van vrijheid van meningsuiting: Het verbieden van steunbetuigingen kan leiden tot angst om kritiek te uiten op de overheid of om solidariteit te tonen met onderdrukte groepen.
Voorbeelden uit andere landen
• Zuid-Afrika (apartheidstijdperk): Het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) werd door het apartheidsregime als terroristische organisatie bestempeld. Nelson Mandela zat jarenlang gevangen als “terrorist”. Later werd het ANC internationaal erkend als legitieme verzetsbeweging en Mandela ontving de Nobelprijs voor de Vrede.
• Frankrijk en de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog: De FLN, die streed voor onafhankelijkheid van Algerije, werd door Frankrijk als terroristische organisatie gezien. Na de onafhankelijkheid werd de FLN de regerende partij van Algerije.
• Syrische burgeroorlog: Verschillende oppositiegroepen werden door het regime als terroristisch bestempeld, terwijl ze door andere landen als verzetsbeweging werden erkend.
Conclusie
Dit wetsvoorstel is een gevaar voor de democratische rechtsstaat. Het risico is te groot dat het instrument wordt voor politieke onderdrukking en het monddood maken van oppositie. De geschiedenis laat zien dat de grens tussen “terrorist” en “vrijheidsstrijder” vaak door machthebbers wordt getrokken en in de tijd kan veranderen. Dit moeten we niet willen.