Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Ik maak ernstig bezwaar tegen dit wetsvoorstel, aangezien het een fundamenteel tekort aan rechtszekerheid vertoont met betrekking tot de kwalificatie van een “terroristische organisatie”. Het blijft volstrekt onduidelijk welke instantie deze kwalificatie mag toekennen, op grond van welke objectieve en toetsbare criteria, en binnen welke begrenzingen deze bevoegdheid zich dient te bewegen. Historisch precedent laat zien dat dergelijke aanduidingen in het verleden misplaatst zijn toegepast op organisaties die aantoonbaar geen terroristisch karakter droegen, wat de gevaren van willekeur scherp onderstreept.

Deze onbepaaldheid vormt een structureel risico op machtsmisbruik en is daarmee in directe strijd met het grondrecht op vrijheid van meningsuiting en vreedzame vergadering. Zonder strikte, transparante waarborgen opent het wetsvoorstel de deur naar het criminaliseren van legitieme maatschappelijke bewegingen, waaronder vreedzame protestgroepen, en zal het de al bestaande tendens tot disproportioneel optreden tegen demonstraties versterken.

Het voorstel biedt een zodanige interpretatieruimte dat het onverenigbaar is met de kernbeginselen van de democratische rechtsstaat. Waar de wet helderheid en voorspelbaarheid moet bieden, introduceert zij nu vaagheid en subjectiviteit — elementen die juist in autoritaire systemen worden benut om politieke tegenstand te neutraliseren.

Concluderend: een wet die opereert in zulke brede, ongedefinieerde en rekbare termen is niet slechts een juridisch zwaktebod, maar een potentieel repressief instrument. In een rechtsstaat behoort wetgeving te rusten op helderheid, precisie en toetsbaarheid; ontbreekt dit, dan wordt zij geen schild van vrijheid, maar een wapen tegen haar eigen burgers.