Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Graag maak ik gebruik van deze over het wetsvoorstel "strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuigin aan terroistische organisaties". Ik ben tegen dit wetsvoorstel. Naar mijn mening zijn de definities in het wetsvoorstel te breed, waardoor het risico op willekeur bij de inzet van de wet te groot is. De hoge straffen of de dreiging daarvan kunnen de vrijheid van meningsuiting en het recht om demonstreren van burgers belemmeren, en ik vind dit kwalijk voor onze democratie.

Ten eerste is de definitie van terrorisme te breed; zo wordt niet gespecificeerd of daden die in het verleden en/of buiten Nederland plaats vinden of hebben gevonden, uitgesloten zijn of niet. Zo niet, dan zouden bijvoorbeeld sommige daden van verzetshelden uit de tweede wereldoorlog, of acties tijdens de suffragettes beweging, ook binnen de definitie kunnen vallen. Ik vind dat dit duidelijke gevallen zijn waar men vrij moet zijn om welke mening dan ook te kunnen geven.
Wat wel of niet als terrorisme wordt bestempeld, is vaak sterk afhankelijk van de politieke mening van de bestempelaar. En politiek-gemotiveerde criminele daad moet worden vervolgd volgens de wet, maar het risico bestaat ten zeerste dat zo een daad afhankelijk van de politiek van de dader wel of niet als terroristisch wordt gezien. Dit wetsvoorstel maakt dit risico groter, omdat het een extra reden kan zijn voor de politiek om iemand als terrorist te willen vervolgen.

Ten tweede is ook het begrip verheerlijking te breed. Een uitdrukking die voor sommigen ideologisch is, wordt door anderen gelijk gesteld aan het prijzen van geweld.

Ten derde vind ik het minst duidelijk wat er verstaan wordt onder een terroristische organisatie. Specifiek als dit wordt toegepast op bewegingen of groepen demonstranten; iets dat steeds vaker wordt gedaan door sommige politici. Afgezien van de vraag of er uberhaupt sprake is van terrorisme binnen activistische groepen (in mijn mening is dit in de groepen die ter sprake komen niet zo), men kan eigenlijk al niet spreken van een organisatie. Activistische bewegingen hebben zelden een duidelijke afbakening, en hebben vaak geen leiderschap dat bepaald wat er wel of niet in hun naam wordt gedaan. Zo kan men een enkel geval gebruiken om de rechten van een zeer brede - en bovendien slecht gedefinieerde - groep in te perken.

Bijlage