Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Een slimme, bijna misleidend sympathieke naam voor dit wetsartikel. Want wie kan er nu vóór het verheerlijken van terrorisme zijn? Toch maak ik bezwaar tegen dit voorstel. Niet omdat ik tegen de bestrijding van extremisme ben, maar omdat dit wetsartikel in de praktijk een sluiproute vormt om — afhankelijk van de frustraties van de zittende coalitie — fundamentele vrijheden in te perken van groepen of individuen die men onwelgevallig vindt.

Hiermee komen essentiële pijlers van onze democratie onder druk te staan: vrijheid van meningsuiting, persvrijheid en het recht om te demonstreren. Een democratie die minderheden niet beschermt, maar structureel probeert te muilkorven, verliest haar kracht en glijdt af richting autoritaire controle.

Waarom is dit voorstel problematisch? Allereerst is het overbodig. Het is al strafbaar om aan te zetten tot geweld. Artikel 132 van het Wetboek van Strafrecht bevat duidelijke en goed afgebakende criteria en wordt bovendien aan rechterlijke toetsing onderworpen. Het nieuwe wetsvoorstel daarentegen hanteert vage begrippen en laat cruciale terminologie ongedefinieerd. Dat schept ruimte voor willekeur en misbruik.

Waar onze samenleving juist behoefte aan heeft, is een stevige bescherming van vrije politieke meningsuiting — óók als die ongemakkelijk is voor de macht. Dit voorstel doet precies het tegenovergestelde: het breekt af wat we zouden moeten koesteren. Daarom teken ik bezwaar aan.