Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Het wetsvoorstel lijkt op het eerste gezicht een goede stap in de strijd tegen terrorisme. Niemand wil immers dat daden van geweld verheerlijkt of gesteund worden. Toch schuilt er een groot gevaar in de manier waarop dit voorstel is geformuleerd en toegepast kan worden. Het creëert namelijk een juridisch en politiek instrument dat organisaties en individuen die onterecht met terrorisme in verband worden gebracht, ernstig kan schaden.

Het probleem is dat de definitie van “verheerlijken” of “steun betuigen” niet duidelijk is. Hierdoor ontstaat de ruimte voor politieke partijen om deze wet selectief te gebruiken tegen organisaties die hen niet liggen of tegen belangen ingaan. Met andere woorden: niet het daadwerkelijke gevaar van terrorisme wordt dan bestreden, maar afwijkende politieke of maatschappelijke stemmen.

We hebben in het verleden vaker gezien hoe organisaties – van ngo’s tot migrantenverenigingen – onder verdenking werden gesteld van vage associaties met terrorisme. Vaak bleek dat later niet terecht, maar het reputatieverlies en de praktische gevolgen (verlies van subsidies, donateurs of samenwerkingspartners) waren dan al onomkeerbaar. Dit wetsvoorstel vergroot het risico dat zulke praktijken een wettelijk fundament krijgen.

Daarmee staat ook de vrijheid van meningsuiting en vereniging onder druk. Kritische geluiden, solidariteitsacties of uitingen van steun aan onderdrukte groepen kunnen al snel als “verheerlijking” of “steun” aan terrorisme worden bestempeld. Het resultaat is een afschrikwekkend effect: organisaties en burgers zullen zichzelf censureren uit angst om ten onrechte in de hoek van terrorisme geduwd te worden.