Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Dit wetsvoorstel mag dan in naam gaan over de “strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties” in het algemeen, maar alleen al door de timing van de indiening van dit wetsvoorstel wordt duidelijk dat het in eerste instantie bedoeld is om in te zetten tegen de pro-Palestijnse/anti-genocide in Palestina beweging. Welke handelingen precies vallen onder “verheerlijken” en “steun betuigen” blijft vaag, waardoor onduidelijk is of onschuldige uitingen van solidariteit met Palestina er ook onder vallen. Het stelt hierbij bepaald niet gerust dat de fractievoorzitter van één van de coalitiepartijen het uitdelen van stukken watermeloen al zegt te zien als steun aan Hamas.
Waar dit allemaal toe kan leiden, is te zien in het Verenigd Koninkrijk, waar vreedzame demonstranten, vaak op leeftijd, massaal worden gearresteerd omdat ze zich uitspreken tegen het verbod op actiegroep Palestine Action. In het VK is ook te zien dat mensen nu worden vervolgd voor alleen al het steunen van dezelfde doelstellingen als Palestine Action, zonder dat de vervolgden de naam of de daden van de actiegroep daarbij zelfs maar hebben genoemd. Kortom, een draconische inperking van de vrijheid van meningsuiting.
Het is extra wrang dat dit wetsvoorstel nu behandeld gaat worden op een moment dat steeds duidelijker wordt dat de pro-Palestijnse beweging al sinds zeker eind 2023 gewoon ontegenzeggelijk gelíjk heeft dat het optreden van Israël in de Palestijnse gebieden onrechtmatig, buitenproportioneel en extreem wreed is; zelfs het kabinet begint nu voorzichtig maatregelen tegen Israël te nemen. Het laat zien hoe hard we de tegenstemmen in onze samenleving nodig hebben om ons te wijzen op misstanden die anders genegeerd zouden worden. Deze tegendraadsen vervullen een belangrijke rol in onze democratie; zonder hen zouden broodnodige koerscorrecties nog langer op zich laten wachten of misschien zelfs uitblijven, met alle gevolgen van dien (in dit geval zeker ook voor het internationale aanzien van Nederland). Een gezonde democratie biedt ruimte aan deze tegengeluiden en probeert ze niet op allerlei autoritaire manieren de kop in te drukken.