Verlenging naturalisatietermijnen

Reactie

Vraag1

De auteur verzet zich tegen het voorstel om de termijn voor het verkrijgen van het Nederlandse staatsburgerschap voor iedereen te verhogen van vijf naar tien jaar. Volgens hem is de huidige termijn van vijf jaar een effectief middel om getalenteerde studenten, ondernemers, specialisten en andere waardevolle individuen aan te trekken die bijdragen aan de Nederlandse samenleving, economie en culturele diversiteit. Het verlengen van deze termijn zou Nederland minder aantrekkelijk maken als bestemming voor hooggekwalificeerde migranten en het vermogen beperken om internationaal toptalent aan te trekken, vooral gezien het beperkte aantal Nederlandstaligen wereldwijd.

De auteur pleit voor een gedifferentieerd beleid: hoogopgeleide en legale immigranten – zoals studenten, ondernemers en specialisten – moeten na vijf jaar in aanmerking blijven komen voor naturalisatie, mits zij aan strengere eisen voldoen, zoals een hoger taalniveau (C1), goede opleiding, en naleving van de wet. Voor deze groep kan de kwaliteitseis worden verhoogd, maar de termijn moet kort blijven om Nederland concurrerend te houden.

Daarentegen stelt de auteur dat de naturalisatietermijn voor laagopgeleide vluchtelingen en migranten zonder taalkennis of met een onduidelijke achtergrond juist moet worden verlengd tot twintig jaar. Alleen wie aantoonbaar bijdraagt – door studie aan erkende universiteiten, het behalen van minimaal taalniveau B1, en het ontbreken van overtredingen – zou deze periode kunnen verkorten tot tien jaar. Illegale immigranten zouden pas na twintig jaar in aanmerking mogen komen, tenzij zij uitzonderlijke inzet tonen door scholing en integratie.

Samenvattend pleit de auteur voor een selectief migratiebeleid dat onderscheid maakt tussen legale, hoogopgeleide migranten die Nederland versterken, en laagopgeleide of slecht geïntegreerde groepen waarvoor strengere voorwaarden en langere termijnen moeten gelden. Zo blijft Nederland aantrekkelijk voor talentvolle nieuwkomers, terwijl misbruik van humanitaire voorzieningen wordt beperkt.