Implementatiewet richtlijn herziening productaansprakelijkheid

Reactie

Vraag1

INretail wil graag reageren op de reactie van professor Marco Loos. Hij pleit ervoor om de inperking van de wanprestatievordering bij consumentenkoop in artikel 7:24 lid 2 BW en 7:50am BW te schrappen. Dat betekent dat de verkoper vol aansprakelijk zou worden jegens de consument.
Er waren ooit goede redenen om de detailhandel te sparen voor schade (boven € 500) veroorzaakt door een defect product: de verkoper heeft part noch deel aan ontwerp, productie en kwaliteit van het product en kan die ook niet controleren. Verkopers hebben ook geen ‘schuld’ aan het ontstaan van schade. De schade kan bovendien zeer aanzienlijk zijn, denk aan brand of lichamelijk letsel. Consumenten hebben bovendien zeer veel rechten en die kunnen niet worden beperkt of uitgesloten, i.t.t. in b2b-relaties.
Regres op de voorschakel is juridisch wel mogelijk, maar in de praktijk werkt die niet of slecht. Onderzoek onder onze leden wijst uit dat dit bij de wettelijke garantie al lang zo is. Verkopers, ook de allergrootste, zijn in meerdere opzichten afhankelijk van leveranciers (levering, dealerschap, klachtbeoordeling- en afhandeling, etc.) en die maken daar volgens onze leden regelmatig misbruik van, dat zou bij productaansprakelijkheid niet anders zijn. Als de suggestie van professor Loos wordt gevolgd, worden geschillen over productaansprakelijkheid uitgevochten tussen consument en verkoper (de producent is geen partij in het geschil), waarbij de verkoper zich niet of nauwelijks kan verweren. Bovendien zal de volle aansprakelijkheid van de verkoper niet eindigen als die voorschakel niet meer bestaat of overgenomen is.
Dit zou de zoveelste verzwaring van de consumentenrechtlasten voor de detailhandel betekenen.
Een aansprakelijkheidsverzekering zal waarschijnlijk veel duurder of zelfs voor het MKB onbetaalbaar worden.
Het betoog van professor Loos is een (te) strikt juridische benadering, zonder oog voor (of kennis van?) de realiteit.