Nationale visie op duurzame koolstof in de chemische industrie
Reactie
| Naam | Relement BV (ir. MBA R.M. Blokland) |
|---|---|
| Plaats | Bergen op Zoom |
| Datum | 22 mei 2025 |
Vraag1
U kunt tot en met 30 mei 2025 via deze website reageren op de visie.- Hoe verwacht u dat deze visie effect heeft op u of uw organisatie?
- Wat zijn volgens u de belangrijkste elementen voor de overgang naar gebruik van duurzame grondstoffen in de chemie? En op welke punten wijkt dit af van de beschreven visie?
- Wat wilt u namens uzelf of uw organisatie meegeven in de verdere uitwerking van deze visie in de latere beleidsagenda?
Helaas zie ik weinig nieuws in de documentatie. Over het algemeen zie ik in dergelijke initiatieven een groot aantal goedbedoelde opsommingen van technologische routes ontstaan, al dan niet met behulp van consultants en adviesbureaus opgesteld. De conclusies zijn vaak gelijk: er is technisch van alles mogelijk, het gebeurt niet omdat de huidige fossiele/geïmporteerde/niet-duurzame/etc. producten kostenefficiënter zijn. De industrie is Europa is namelijk niet in staat om op het laagste kostenniveau te concurreren, dus deze industrie zal verliezen, kostenleiderschap is namelijk niet haalbaar of wenselijk in Europa. Hiervoor missen we een structureel voordeel zoals lokale grondstoffen, duurzame en voordelige energie, lage arbeidskosten, of iets dergelijks. Over het algemeen wordt van innovatie de oplossing verwacht. Innovatie kost echter tijd en geld. Innovatie en vernieuwing zal de strijd tegen de laagste kosten niet kunnen winnen zonder een business case. Een business case kan mogelijk zijn voor duurzamere producten, maar hiervoor is een gelijk speelveld nodig, een speelveld dat bovendien zeer stabiel is op lange termijn. Dit komt omdat de business case voor duurzaamheid over het algemeen een langere termijn vergt (bijvoorbeeld een hogere investering maar een voordeel op de langere termijn). Een gelijk speelveld kan bijvoorbeeld "true pricing" zijn of anders gezegd "de ververvuiler betaalt".
Mijn advies is daarom: stop met technologie opsommingen (die zijn er al genoeg) maar probeer een zeer stabiel gelijk speelveld te creëren dat duurzamere oplossingen zal belonen. Zolang kosten op korte termijn de drijfveer blijft, zullen duurzamere oplossingen alleen voor een beperkte en kleine markt aantrekkelijk zijn. We zien dit over alle sectoren gebeuren en chemie is hierop echt geen uitzondering. Zodra er een beweging naar “true pricing” wordt ingezet gecombineerd met veel vertrouwen voor de toekomst dan komen de technologische oplossingen en innovatie vanzelf. In chemie kan een CO2 heffing helpen in combinatie met een bijmengverplichting voor duurzamere materialen, die start op een laag percentage. Daar merkt de consument en industrie weinig van maar is enorm belangrijk voor de innovatie in de sector. Bovendien kost dit de belastingbetaler weinig tot niets.