Besluit aanpassingen regelgeving verhuur
Reactie
Naam
|
Ö Kaya
|
Plaats
|
Rotterdam
|
Datum
|
16 juli 2025
|
Vraag1
Wat is uw achtergrond? Reageert u bijvoorbeeld als particulier, als huurder, als vastgoedeigenaar, als verhuurder, als belegger, namens een onderneming, namens een organisatie, of iets anders?
Ikzelf ben huurder van een flexwoning verhuurd door een particuliere verhuurder.
Vraag2
Wat vindt u van het besluit?
Als betrokken inwoner van Rotterdam maak ik mij zorgen over de voorgestelde aanpassingen in de huurregelgeving. In een tijd waarin betaalbaar wonen voor middeninkomens steeds moeilijker wordt, zie ik in dit besluit een duidelijke voorkeur voor de belangen van particuliere verhuurders, terwijl de positie van huurders verder verzwakt.
De nieuwe WOZ-prijsopslag bij woningen die onder de WOZ-cap vallen, betekent feitelijk een verhoging van de maximale huurprijs. Dit ondermijnt het doel van de WOZ-cap: huurders beschermen tegen torenhoge huren, vooral in gewilde stedelijke gebieden zoals Rotterdam.
Ook het schrappen van de minpunten voor woningen zonder enige buitenruimte is problematisch. Hiermee wordt woongenot verder uitgekleed en ontstaat ruimte voor hoge huren voor woningen met een minimale woonkwaliteit.
De verruiming van tijdelijke huurcontracten voor alle studenten biedt verhuurders meer flexibiliteit, maar holt de woonzekerheid van jongeren verder uit. Juist vaste contracten zouden weer de norm moeten zijn, precarisering van jongeren moeten we tegengaan.
Daarnaast zorgt de herinvoering van een minimum WOZ-waarde ervoor dat kleine, sobere woningen relatief duur kunnen worden verhuurd, ook als de kwaliteit dat niet rechtvaardigt. Dit maakt het juist voor mensen met een bescheiden inkomen nog lastiger om iets betaalbaars te vinden.
Deze maatregelen zullen het aanbod op papier wellicht verruimen, maar dat gebeurt ten koste van betaalbaarheid en zekerheid. Ik roep het ministerie op om vanuit het belang van huurders te denken, niet alleen vanuit de businesscase van verhuurders. Betaalbaar wonen moet geen privilege zijn, maar een recht.