Wijziging van de Archiefwet 1995 ter uitvoering van overweging 158 van de Algemene verordening gegevensbescherming

Reactie

Vraag1

Er zijn kennelijk de nodige misverstanden over de term "privacy" en de reikwijdte van de AVG. Het CABR bevat gevoelige gegevens en de openbaarmaking daarvan gaat met de nodige emoties gepaard. Vanzelfsprekend is er veel begrip voor de gevoelens van schaamte en schuld die openbaarmaking bij nabestaanden van verdachten en daders teweeg kan brengen. Tegenstanders van openbaarmaking beroepen zich op privacyregels en de AVG. Echter, de AVG is alleen van toepassing op levende personen en geldt niet voor overledenen. Nu, 80 jaar na de bevrijding, is de tijd rijp dat de balans doorslaat naar belangen van nabestaanden van slachtoffers en ook het algemeen belang. Daar waar direct betrokkenen nog leven zou een mechanisme kunnen worden ingebouwd dat checked of opgevraagde gegevens van een persoon een nog levend persoon betreft of niet (bijvoorbeeld door een koppeling te maken met de Basisregistratie Personen en het Nationaal Register van Overledenen). Blijkt de persoon overleden of is het niet meer aannemelijk dat de persoon nog in leven is (b.v. geboorte meer dan 110 jaar geleden bij ontbreken overlijdensgegevens), dan staat ook AVG-technisch niets de openbaarmaking meer in de weg. Wel is het aan ieder, uit respect voor alle betrokkenen, om zorgvuldig met de gegevens om te gaan. Mogelijk is daar aandacht voor te vragen door raadplegers vooraf verplicht akkoord te laten gaan met een verklaring. Het is ook van evident belang dat gegevens niet alleen ter plaatse in Den Haag kunnen worden ingezien, niet iedereen is immers in de gelegenheid het Nationaal Archief fysiek te bezoeken (bijvoorbeeld door gezondheidsredenen of woonachtig in het buitenland).
Ik hoop dat er een voor alle partijen werkbare oplossing kan worden gevonden.