AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

Mijn reactie is een levensbeschouwelijke.
Ik ben teleurgesteld en schaam mij, als Nederlandse, dat een land dat zijn best doet zorgvuldigheid, bejegening, objectiviteit en onderscheidingsvermogen vorm te geven als het gaat om mensen, dit nalaat als het om dieren gaat.
Dieren zijn geen dingen. Er is geen verschil tussen mensen en dieren als het gaat om het voelen van pijn, ongemak, angst en paniek. Mijn vele ervaringen met (het werken met) dieren tonen dit iedere dag.
Compassie is mijns inziens een groot goed in een hoogstaande, bewuste samenleving.
Ieder gebrek aan compassie komt uiteindelijk 'op ons bordje' terecht, letterlijk als het eten van stress en pijn, maar ook figuurlijk, want de gevolgen van leed dat voorkomen kan worden en toch mag gebeuren, staat niet los van onze ontwikkeling als mensen met een morele code ten opzichte van elkaar.
De boodschap van compassieloosheid en ongevoeligheid naar het leven van dieren is maar een stap verwijderd van compassieloosheid en ongevoeligheid naar leven in het algemeen.
Zoals ik het zie, kan een samenleving zichzelf niet beschaafd of vooruitstrevend noemen, als deze toelaat dat de meest kwetsbare en machteloze wezens als dingen worden behandeld, daarbij pijn en lijden veroorzakend.
Het is van groot belang dat de 'wakers' over onze maatschappij, de overheid, erop toeziet dat compassie de bouwsteen is voor een samenleving, zodat respect de kans krijgt zich dieper in mensen te ontwikkelen.
Want respect is wat iedereen maar roept en vraagt, maar waar geen respect is, kan je het niet vinden.
Uit compassie ontstaat vanzelf respect en het is van groot belang, groter dan het kortzichtige economische belang, dat dit bewustzijn zich ontvouwt. De overheid heeft hier een urgente verantwoordelijkheid.