AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

De Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) over een dierwaardige veehouderij voldoet niet aan de opdracht van de Tweede Kamer. Deze opdracht was gebaseerd op zes principes van de Raad voor Dieraangelegenheden (RDA), met als doel om het systeem aan te passen aan de dieren, in plaats van andersom. De AMvB faalt echter in het realiseren van deze uitgangspunten.

Gedragsbehoeftes van dieren worden structureel genegeerd. Voorbeelden hiervan zijn:
• Geen verplichte weidegang voor koeien en kalveren.
• Geen verplicht wroetgedrag voor varkens
• Geen vrije uitloop voor kippen en varkens
• Geen moederzorg voor kalveren of kippen
Als we ons de luxe permitteren om dieren te exploiteren, dan moeten we in de eerste plaats de dieren zeer goed behandelen. Megastallen zonder wroet- weide- en scharrelgedrag passen daar totaal niet bij.

2. Geen oplossing voor maatschappelijke problemen
De huidige intensieve veehouderij veroorzaakt grote maatschappelijke kosten, onder andere op het gebied van milieu, klimaat en volksgezondheid. De voorgestelde AMvB blijft echter vasthouden aan het huidige systeem en houdt vooral rekening met de belangen van de agro-industrie. Er wordt te weinig gekeken naar de baten van een dierwaardige veehouderij voor de maatschappij, zoals:
• Lagere uitstoot van stikstof en CO2.
• Betere bodemkwaliteit en biodiversiteit.
• Hogere mate van voedselzekerheid en volksgezondheid.
Urgenda pleit in hun plan "Land in Zicht" voor een grondgebonden veestapel die van eigen land kan worden gevoed en voor het maximaal inzetten van goede landbouwgrond voor voedselproductie voor mensen en de teelt van bouwmaterialen, niet voor veevoer. Een overschakeling van dierlijke naar in meerderheid plantaardige eiwitten is gezonder voor mens, dier, boer en planeet. Het aantal boeren hoeft in dat plan niet verder af te nemen, wel het aantal dieren. Andere landen kunnen prima op grondgebonden wijze in hun eigen voedselbehoefte voorzien.