AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

Een menswaardige veehouderij vereist dat we de natuurlijke behoeften van runderen, met name kalfjes, respecteren. Huidige voorstellen schieten vaak tekort op cruciale punten die essentieel zijn voor het welzijn van deze dieren.
Allereerst is de zorg van de moeder van vitaal belang voor kalfjes. Wetenschappers benadrukken dit keer op keer, maar opvallend genoeg garanderen de voorgestelde regelingen niet dat kalfjes bij hun moeder kunnen opgroeien. Een echt dierwaardige aanpak zou betekenen dat kalf en koe samenblijven.
Daarnaast is het onaanvaardbaar dat kalfjes nog steeds eenzaam kunnen worden opgesloten. Runderen zijn van nature kuddedieren en lijden onder isolatie en een gebrek aan fysiek sociaal contact. Het is cruciaal dat ze de mogelijkheid krijgen om deel uit te maken van een groep.
Ook de mogelijkheid tot grazen is een fundamentele behoefte voor runderen. Toch ontbreekt een verplichting voor weidegang in veel voorstellen, zowel voor koeien als voor kalfjes. Dit resulteert erin dat bijvoorbeeld stierkalfjes hun hele leven opgesloten blijven in betonnen stallen, zonder ooit de buitenlucht te proeven.
Wat voeding betreft, is de huidige situatie in de vleesindustrie vaak schrijnend. Kalfjes lijden chronisch aan bloedarmoede doordat hun dieet opzettelijk te weinig ijzer bevat. Bovendien heeft een aanzienlijk deel maagzweren als gevolg van slecht ruwvoer. Kalfjes hebben recht op gezonde voeding, waarbij ruwvoer zoals hooi en gras altijd ruim beschikbaar moet zijn.
Verder leven veel kalfjes in de vleesindustrie op harde roostervloeren vol mest. Ze verdienen een zachte en schone ligplek, bij voorkeur in de wei of op stro, om comfortabel te kunnen rusten.
Tot slot is toegang tot buitenlucht een absolute noodzaak voor alle dieren. Zonder deze basisvoorziening is elke vorm van veehouderij inherent dier-onwaardig. Het is tijd dat we de natuurlijke behoeften van deze gevoelige dieren vooropstellen in onze benadering van veehouderij.