AMvB Dierwaardige Veehouderij
Reactie
| Naam | Anoniem |
|---|---|
| Plaats | Grou |
| Datum | 25 juli 2025 |
Vraag1
- Heeft u algemene op- of aanmerkingen bij het voorgestelde Besluit?- Heeft u diersoortspecifieke op- of aanmerkingen bij het voorgestelde Besluit (kippen, melkvee, kalveren of varkens)?
Vijftig jaar geleden, toen ik nog een boerderijkind was, vond ik de omstandigheden in de veehouderij al onmenselijk. Doodzieke kalfjes kwamen toen ook uit Engeland en Ierland, een derde stierf binnen een paar weken. Ze stonden in hokken waarin ze alleen verticaal konden bewegen – kent u de tekeningen van slavenschepen? Dat dus. Hun eerste loopervaring was meteen hun laatste: op weg naar de slacht.
Het is onbegrijpelijk en diep teleurstellend dat dit in 2025 nog steeds gangbare praktijk is. Hoe zou u het zelf vinden – opgesloten, uitgebuit, zonder keuzevrijheid, waarbij kunnen ademen de minimale vereiste blijkbaar is? Dieren hebben hier niet om gevraagd, maar wij blijven levende wezens behandelen als producten die we onder dwang vermeerderen om vervolgens te doden. Als we dat al zo nodig moeten doen, mag het dan op zijn minst liefdevol? Nu maken we hun leven tot eerst al tot een hel – en dan vermoorden we ze. Enige vriendelijkheid is wel het minste wat we ze verschuldigd zijn voor hun onvrijwillige "opoffering".
Het wetsvoorstel dat nu voorligt is traag, vaag en stelt -hoe teleurstellend niet verrassend -economische belangen opnieuw boven het welzijn van deze levende wezens. Productie en winstmaximalisatie blijven leidend, terwijl de intrinsieke waarde van dieren volledig genegeerd wordt. Dit is geen dierwaardige veehouderij, maar een voortzetting van het huidige, onethische systeem. Daar hebben we dat ene woord weer voor: De Hel.
De genocide in Gaza is al niet erg genoeg om mensen iets te laten inzien; mijns inziens bestaat er ook helemaal geen ‘erg genoeg’ – totdat we het zelf zijn. Hoe teleurstellend is het dat we altijd wegkijken zolang we er zelf geen last van hebben?
U kunt een einde maken aan dit immense lijden van miljarden dieren – en de aantallen die ik noem klinken nog te vriendelijk. Ik roep u op: herzie dit voorstel volledig en neem de behoeften van het dier eindelijk als uitgangspunt. Maak hun veel te korte, ongevraagde leven op zijn minst leefbaar en nog enigszins gelukkig, in plaats van zo wreed mogelijk.