AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

Ik reageer vanuit diepe verbondenheid met alle niet-menselijke wezens die in dit systeem worden geboren, gehouden en gedood. De term dierwaardige veehouderij is in zichzelf al een paradox. Zolang we dieren tot bezit reduceren, hun levens controleren, hun lichamen exploiteren en hen uiteindelijk doden voor menselijke consumptie, kan er nooit sprake zijn van waardigheid. Werkelijke waardigheid vraagt om autonomie, om leven in vrijheid, om bestaansrecht dat niet afhankelijk is van menselijke belangen.

De voorgestelde maatregelen voelen als cosmetische aanpassingen aan een systeem dat in essentie geworteld is in ongelijkheid en geweld. Dat er gesproken wordt over iets meer ruimte, iets langere moederzorg, minder pijnlijke ingrepen, is schrijnend: we verzachten slechts de randen van een fundamenteel onrecht. Het doet denken aan het polijsten van tralies, terwijl de kooi blijft bestaan.

Echte verandering vraagt dat we erkennen dat dieren niet voor ons bestaan. Dat koeien geen melk-machines zijn, dat varkens niet geboren worden om opgesloten te leven en geslacht te worden. Dat kippen niet ons eigendom zijn. Werkelijke dierwaardigheid kan pas ontstaan als we afzien van hun gebruik, en kiezen voor samenleven in plaats van toe-eigenen.

Ik roep u op om niet opnieuw economische belangen boven levens te plaatsen, maar te durven kiezen voor een toekomst waarin we de radicale stap zetten naar beëindiging van de industriële veehouderij. Elke dag sterven er miljoenen dieren omdat wij als mensen weigeren grenzen te stellen aan ons eigen gemak en onze eigen consumptie. Dit wetsvoorstel, in de huidige vorm, verlengt slechts hun lijden en houdt een onhoudbaar systeem in stand.

Ik vraag u om de moed te hebben verder te gaan dan minimale verbeteringen. Om werkelijk te kiezen voor een samenleving waarin dieren niet langer product zijn, maar medebewoners van deze aarde, met wie we in vrijheid en respect samenleven.