AMvB Dierwaardige Veehouderij
Reactie
Naam | TF Splinter |
---|---|
Plaats | Heerlen |
Datum | 31 juli 2025 |
Vraag1
- Heeft u algemene op- of aanmerkingen bij het voorgestelde Besluit?- Heeft u diersoortspecifieke op- of aanmerkingen bij het voorgestelde Besluit (kippen, melkvee, kalveren of varkens)?
Dieren verdienen een dierwaardig leven
Een werkelijk dierwaardige veehouderij erkent de basisbehoeften van dieren. Toch laat het huidige systeem nog steeds grootschalige inbreuken op hun welzijn toe. Zo worden talloze jonge dieren vlak na de geboorte van hun moeder gescheiden, terwijl wetenschappers benadrukken hoe essentieel moederzorg is voor een gezonde ontwikkeling.
Dieren zijn sociale wezens. Varkens, kippen, runderen en anderen leven van nature in groepen, maar worden vaak opgesloten in kleine, kale hokken of kooien, zonder ruimte of contact met soortgenoten. Dit veroorzaakt stress, frustratie en ernstig lijden.
Ook het gebrek aan toegang tot buitenlucht is een groot probleem. De meeste dieren in de veehouderij komen nooit buiten. Ze zien geen zonlicht, voelen geen gras onder hun poten en kunnen hun natuurlijke gedrag nauwelijks uiten. Voor grazers zoals koeien en schapen is weidegang essentieel, maar die wordt niet verplicht.
De voeding laat eveneens te wensen over. Veel dieren krijgen voer dat is afgestemd op snelle groei in plaats van gezondheid, met ernstige gevolgen zoals maagzweren, misvormingen of chronische honger. Elke diersoort heeft recht op voedzaam en natuurlijk voedsel dat aansluit bij hun soortspecifieke behoeften.
De leefomgeving is vaak hard, vies en oncomfortabel. Dieren liggen op roostervloeren of betonnen ondergronden, zonder stro of zachte bodembedekking. Dit leidt tot pijnlijke verwondingen en een verhoogde ziektedruk. Een schone, zachte rustplek is geen luxe, maar een basisrecht.
Zolang dieren niet naar buiten kunnen, geen sociaal contact hebben, slecht gevoed worden en opgesloten zitten in kale, onnatuurlijke omgevingen, kunnen we niet spreken van een dierwaardige veehouderij. Dieren zijn geen productiemiddelen. Ze verdienen een leven waarin hun welzijn, behoeften en waardigheid centraal staan.