AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

Een dierwaardige veehouderij vereist meer dan minimale aanpassingen in huisvesting en verzorging; het gaat om het respecteren van de intrinsieke waarde van het dier. Hieronder licht ik enkele ernstige tekortkomingen toe.

Kalf en koe horen bij elkaar
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de aanwezigheid van de moeder cruciaal is voor het welzijn van het kalf. Kalfjes die bij hun moeder blijven, vertonen minder stress en leren natuurlijk gedrag. Toch worden kalfjes vaak binnen enkele uren na de geboorte weggehaald. Het ontwerpbesluit noemt moederzorg niet expliciet en stelt geen normen voor samenhouden. Moeder en kalf moeten minimaal de eerste weken samen blijven.

Groepshuisvesting is noodzakelijk
Runderen zijn kuddedieren. Sociaal contact is essentieel voor hun ontwikkeling. Toch is individuele huisvesting in de eerste weken nog toegestaan, met als argument ziektepreventie. Groepshuisvesting moet vanaf de eerste levensweek de norm zijn, met voldoende ruimte, zachte ondergrond en toegang tot ruwvoer.

Buitenlucht en grazen zijn basisbehoeften
Grazen en sociaal gedrag in de wei zijn geen luxe, maar basisbehoeften. Toch is weidegang niet verplicht, waardoor stierkalfjes vaak hun hele leven binnen blijven. Weidegang moet wettelijk worden vastgelegd voor álle runderen, ongeacht bestemming.

Stop met bewust ongezond voeren
Bewust ijzerarm voeren om vlees lichter te maken veroorzaakt bloedarmoede en ziekte. Veel kalfjes krijgen slecht ruwvoer, wat leidt tot maagzweren en gedragsproblemen. Het besluit stelt pas vanaf 2030 eisen aan hemoglobine, maar zonder duidelijke norm. Toegang tot goed ruwvoer moet vanaf het begin gegarandeerd zijn.

Roostervloeren zijn onaanvaardbaar
Veel kalveren leven op harde, natte roostervloeren die leiden tot klauwproblemen en stress. Toch blijven deze vloeren tot ver na 2030 toegestaan. Kalveren verdienen een droge, zachte en schone ligplek, bijvoorbeeld stro. Roostervloeren moeten snel verboden worden.