AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

Moederzorg: Het is onomstotelijk bewezen: kalfjes hebben hun moeder nodig. Toch laat dit voorstel toe dat ze direct na de geboorte van elkaar worden gescheiden. Dat is onmenselijk en wreed. In een écht dierwaardige veehouderij blijven koe en kalf samen – daar hoort geen discussie over te zijn.

Kuddegedrag: Nog steeds mogen kalfjes eenzaam opgesloten worden in individuele hokken. Pure isolatie voor sociale kuddedieren die contact en beweging nodig hebben. Dit is systematisch dierenleed dat per direct verboden moet worden.

Weidegang: Grazen, bewegen, buitenlucht – dat is basisbehoefte voor elk rund. Maar dit voorstel verplicht geen weidegang. Het resultaat? Stierkalfjes groeien op in kale, betonnen stallen en zien hun hele leven geen sprietje gras. Dat is dierenmishandeling, geen veehouderij.

Gezonde voeding: De vleesindustrie onthoudt kalfjes doelbewust ijzer, zodat hun vlees licht van kleur blijft. Het gevolg: bloedarmoede, maagzweren en chronisch lijden. Dit is geen landbouw, dit is mishandeling. Kalfjes hebben recht op ruwvoer zoals hooi en gras – altijd en overal.

Zachte ligplek: In plaats van op stro of in de wei liggen duizenden kalfjes dagelijks op koude, harde roostervloeren vol uitwerpselen. Dit is onwaardig, onhygiënisch en onacceptabel. Elke kalf verdient een schone, zachte plek om te rusten.

Buitenlucht: Frisse lucht en bewegingsruimte zijn het absolute minimum voor dierenwelzijn. Toch laat dit voorstel toe dat dieren hun hele leven binnen opgesloten zitten. Zonder toegang tot buiten is veehouderij per definitie dieronwaardig