AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

Het voorstel schiet op fundamentele punten tekort. Veel regels blijven vaag of zijn afhankelijk van ‘Gidsen voor Goede Praktijken’. Die gidsen worden opgesteld door de sector zelf, zijn niet bindend en kunnen dus sterk afwijken van wetenschappelijke inzichten. Hierdoor krijgt de sector feitelijk de vrije hand in de invulling van het begrip dierwaardigheid.In plaats van misstanden aan te pakken, legaliseert dit voorstel bestaande problemen. Als we dieren echt serieus willen nemen, moeten zaken als maternale zorg, weidegang, sociaal gedrag en gezonde voeding stevig en juridisch afdwingbaar worden vastgelegd.

De volgende punten baren zorgen bij de zorg voor runderen:
Sociaal gedrag: Groepshuisvesting met voldoende ruimte voor natuurlijk kuddegedrag voor kalveren is niet structureel geregeld.
Maternale zorg: Hoewel maternale zorg als gedragsbehoefte wordt erkend (artikel 2.30a), ontbreekt een duidelijke norm die voorkomt dat kalfjes direct na de geboorte bij hun moeder worden weggehaald. Dit is een gemiste kans voor het welzijn van zowel koe als kalf.
Weidegang: Er wordt nergens een verplichting opgenomen om koeien of kalveren toegang tot de wei of buitenlucht te geven. In de praktijk kunnen dieren dus hun hele leven binnen staan, terwijl grazen en bewegen essentieel zijn voor hun welzijn.
Voeding: Het minimale hemoglobinegehalte wordt iets verhoogd en ruwvoer moet beschikbaar zijn. Toch blijft het mogelijk dat vleeskalveren voeding krijgen met te weinig ijzer en vezels, waardoor ze lijden aan bloedarmoede en maagproblemen. Dat is onacceptabel.
Ligplek: Voor bestaande stallen gelden pas vanaf 2030 minimale eisen voor droge, zachte en comfortabele ligplekken. Tot die tijd kunnen kalveren nog steeds op harde roostervloeren in vuile omstandigheden gehouden worden.
Buitenlucht: Er is geen algemene verplichting dat dieren naar buiten moeten kunnen. Zonder frisse lucht en daglicht is geen enkele vorm van veehouderij werkelijk dierwaardig.