AMvB Dierwaardige Veehouderij
Reactie
Naam | Anoniem |
---|---|
Plaats | Assen |
Datum | 28 juli 2025 |
Vraag1
- Heeft u algemene op- of aanmerkingen bij het voorgestelde Besluit?- Heeft u diersoortspecifieke op- of aanmerkingen bij het voorgestelde Besluit (kippen, melkvee, kalveren of varkens)?
Wanneer duidelijk word dat de manier van veehouderij onethisch is mag niet worden gedaan alsof dit een op te schuiven probleem is, dit gaat voor onze winst en onze luxe voedingsproducten, want dat zijn deze producten die de mens niet nodig blijkt te hebben. Het is dus zaak dat we met andere ogen naar de veehouderij kijken dat we zouden hebben gedaan wanneer we dachten deze absoluut nodig te hebben. Bij mijzelf, en vele anderen, is het idee dat we mee mogen leven met andere dieren behoorlijk de kop in gedrukt. Dit is te merken aan het goedpraten van de gebruiken en ingrepen waar deze consultatie over gaat. Ons hele leven worden ons vertelt ons medeleven weg te drukken. We zouden vlees moeten eten dus de levens van onnodig veel dieren moeten worden gegeven. Dit geeft een gevoel van ongemak, we leven namelijk mee met het dier dat voor ons zal moeten sterven, maar als we niet anders kunnen en toch het dier slachten moeten we dat ons eigen medeleven ook de doodstraf geven.Dat is precies wat onze boeren hebben gedaan, deze mensen offeren zichzelf op om hun medemens te eten te geven. Zij zijn niet geboren met het idee dat een dier kwaad doen oké is, dit is hen aangepraat, door bijvoorbeeld hun ouders, maar ook door zichzelf. Het mag niet zo zijn dat we het gevoel van ongemak wat wij ervaren bij het zien van leed als zwakte word gezien. Dit gevoel is er namelijk om ons iets te vertellen, namelijk : wij willen dit niet, we willen geen bloed op onze handen. Dus als u dit leest bedenk dan dat u vele malen vaker te horen hebt gekregen dit gevoel weg te stoppen dan dit gevoel te voelen en er te laten zijn. Zonder dit gevoel is er geen dierwaardige veehouderij, want zonder dit gevoel zouden wij afgaan op wat de boer ons verteld wat dierwaardig is, en de boer zegt van zijn dieren te houden, en ik geloof hem, maar ik geloof niet dat hij dit gevoel nog heeft. Dat word namelijk steeds moeilijker wanneer je er telkens tegenin gaat. Daarom denk ik dat deze mensen niet langer keuzes mogen maken die anderen onnoemelijk veel lijden brengen .De wet moet deze mensen hierin duidelijkheid bieden zodat ze niet langer tegen hun aard in hoeven gaan om hun bedrijf maar boven water te kunnen houden. Daarom vraag ik hierbij u om deze verantwoordelijkheid op zich te nemen en hierbij uw best te doen mee te leven met de dieren maar ook met de boer zoals u zou hebben gedaan als u nooit verteld was dit vermogen te onderdrukken, want dit hebben ze nu nodig.